I hate you Boss

Chapter 26

Check up na naman namin ni Tatang kaya nasa ospital na naman kami. Gaya ng dati, nasa labas lang ako ng clinic, naghihintay sa kanya.

Nanonood ako ng videos sa phone ko at syempre tawa na naman ako ng tawa. Wala sa pansin ko ang mga taong nasa paligid. Engrossed ako sa pinapanood.

"I am already at Dr. Josie's clinic last week, she really cannot risk her job for this shit. How can I do this? I need to find ways to pull off this pregnancy" mahina ang boses na iyon na mukhang galit din. Hindi ko tiningnan kong sino, ehh, bakit ba, buhay nila 'yon.

"What? no fucking way, I made it this far just to back out? I already told him that I am pregnant and "I need to get pregnant" he cannot know that I lied...okay bye for now. I already saw Doc. Josie"

at naramdaman kong dumaan sa harap ko ang kung sino man 'yon. Kahit hindi ako nakikinig ay may nakuha naman ako sa pinag-uusapan ng babaeng iyon at ng kung sino mang kausap nito sa telepono. Gusto ng babae na mabuntis para sa lalaki?

Ahh para siguro hindi siya nito iiwan, kawawa naman siya kung ganoon.

Nilinga ko kung sino man 'yon ngunit hindi na siya mahagilap sa mga mata ko. Nagkibit nalang ako ng balikat. Mabuti narin 'yon para wala akong guilt na mararamdaman. Nakaka-awa naman kasi, bakit kailangan niya pang magsinungaling upang hindi siya iiwan ng lalake.

Naisip ko tuloy ang babaeng dinate ni Jacobo bago naging kami, tinanggap niya kaya ang break up nila? o baka hindi pa? kaso hindi pa naman ng open up si Jacobo. Ayaw ko naman siyang pangunahan sa mga desisyon niya, handa naman akong maghintay tutal sabi niya, pakasalan niya ako. Bakit pa ako magiging chossy? ngayon pa ba? and speaking of the devil na mukhang angel, nag ring ang phone ko at pangalan ni Jacobo ang nakita ko.

Automatic na napangiti ako.  Siya kaya kaligayahan ko.

"Hello Jacobo my loves?" My gad, kinikilig ako!

"Where are you? what are you doing?" masiglang tanong ni Jacobo.

"Ah, sorry pala, nasa ospital kami..." hindi ko pa natapos ang sasabihin ng magsalita siya. Mukhang worried.

"What? why are you in the hospital, what happened? I will go there" worried nga siya. Kinikilig na naman ako. Ano ba Jacobo!

"Wait, hinay-hinay muna. Dami mong tanong. papatapusin mo muna ako ha" mahinahon kong sabi sa kanya. Narinig ko ang pag buntong hininga niya.

"Okay, so continue..."

"Regular Check up ni Tatang, hindi ko pala nasabi sa iyo kanina, sabi mo kasi na may meeting ka kaya hindi na kita ine-isturbo, pauwi na din kami, hinintay ko lang na matapos"

"I thought something happened, Muntik na din akong atakihin sa puso. I can't survive if anything happened to you"

Pasimple akong ngumiti, ginagawa ko iyon dahil gusto ko ng tumili kaso nasa ospital kami, baka ma banned ako dito.

"Ikaw naman, ang OA mo ha. Okay ako at always akong magiging Okay, Okay?"

"Yeah, I guess so, OA na siguro ako, pero sa iyo lang"

Ano ba! wag masyadong pa sweet, nakakadiabetic yan.

"Kinikilig naman ako" hindi ko napigilang sabihin iyon. Narinig ko na tumawa siya. Ang gwapo ng tawa.My gasss

"Yeah, dapat sa akin ka lang kiligin ha"

Napatango pa ako ng wala sa oras kahit hindi niya naman nakita.

"Uhm, wala ka na bang trabaho? bakit ka napatawag" pag-iiba ko.

"I just missed you and did you not know that I am the boss? I can do whatever I want, actually I want to see you. Susunduin ko kayo ni Tatang and let's eat for luch, I don't want you and Tatang to get stressed sa pagkocommute"