She's my Tough Girl

Twenty - Mystified

This chapter is dedicated to my Bhessie Forever! jellyaaaine ! Your support is highly appreciated. I love youuuuu and thank youuu so much kaya para sa iyo ang update na ito. #GabJed hearts for you guysss xoxo

--
Gabby's POV

Hindi ko rin inaasahan na magagawa ko iyon.

I freakin dragged and kissed Jed!

"Oh bat namumula kayong dalawa?" Inosenteng tanong samin ni Agatha habang ngumunguya pagkalabas ng Auditorium.

I just cleared my throat. "Mainit eh." Sabay iwas ng tingin. Nakita ko naman na nagpipigil ng ngiti si Jed kaya sinamaan ko sya ng tingin. Wag muna! Ayokong makahalata si Agatha sa ginawa ko. Nakakahiya!

"Hinahanap ko kayo eh. Sabi ni Elaine pinatawag kayo ni Sir Roman. Oyy congrats Jeddy! Yieee nakita ko entry mo ah." Tukso ni Agatha kay Jed ng may pagtaas-taas pa ng kilay niya. Parang ewan tlaga.

Buti pa si Agatha nakita na, ako hindi. Ako subject kaya dapat makita ko rin diba?

Bumaling ako kay Jed. "Gusto kong makita."

Nagulat ako ng hinawakan ni Jed ang kaliwang kamay ko since nasa kaliwa ko sya at nasa harap namin si Agatha.

Holding hands lang pero, bakit nakakakilig?

"Tara." sabay ngiti nya.

Halos lumuwa naman yung mata ni Agatha habang nakatingin saming dalawa. Nakuu mag-iingay na naman ito.

"WHAT'S HAPPENING??" Malakas na sabi niya. O diba di rin siya OA.

Sinamaan ko naman siya ng tingin dahil naagaw niya ang atensyon ng mga estudyante dito sa hallway. Eto tlaga sya!

"Sheeeeeeettttt! Kayo naaaa? OMG! OMG!" Si Agatha yan sino pa ba? Tss.

"Wag ka nga maingay babae ka para kang dagang naipit dyan!" Hinila ko na rin siya para makaalis na kami dito. Wala akong pakialam kung malaman na ng buong campus na kami na ni Jed, ang ikinakahiya ko ay ang bunganga nitong kaibigan ko. *facepalm*

"So paano? Bakit? May no pansinan pa kayong drama tas magugulat ako ganito na? Anoooo kwento na dalii ang dadaya niyo naman ehhhh! Spill spiahsjdjs!!"

Para kaming timang dito sa hallway sa itsura namin. Si Jed na nakahawak sa kaliwang kamay ko at nakaakbay naman ako kay Agatha habang nakatakip sa bibig niya ang kanang kamay ko. Gets niyo ba? Ah basta ganyan!

Narating namin ng matiwasay ang Gallery Room kung saan nakadisplay ang entries or paintings ng college namin. Actually, most of this paintings are really beautiful. May kwento, yun bang unang tingin mo palang ay alam mo na yung nararamdaman ng nagpinta at ramdam mo kung gaano kalalim yung pinaghugutan nila.

Do you wanna know what I paint?

Saka na tinatamad pa ako.

(-.-)

First time kong makita yung entries ng mga kaklase ko, and I can say na may mga ibubuga ito. I even picked one na sobrang ganda sa paningin ko.
Lumayo ako ng konti kila Jed para puntahan yung painting na nakakuha ng atensyon ko.
The subject is a girl seeing her reflection in a damp water. Ang cool kasi parang reflection mo yung makikita mo sa painting, hindi mo kamukha pero parang ikaw. Twas like you are seeing the reflection of yourself and your emotions.

Tiningnan ko kung sino ang nagpaint.

"Nam." Basa ko. Eh? Yun lang nakalagay?

May Nam ba sa college namin?

Binasa ko din yung title ng painting.  Mirror.

"Maganda ba?" Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses sa tabi ko.

Mas matangkad sya sakin. Itim na itim ang buhok, maputi at matangos ang ilong, bilugan ang mga mata. Sino ba to? Parang familiar.

"I also find this painting nostalgic. Nakakatawa kasi babae yung nasa painting pero I see my reflection while looking at it. Gusto ko rin sana bilhin kaso hindi pala pwede ang dalawa." Sabi niya pero sa painting pa rin ang atensyon.

Tama siya. Yun din ang nararamdaman ko sa painting na to.

"You like it?" Tanong niya sakin.
Tumango nalang ako.

"Baby." Napatingin ako sa likod ko to see Jed na nakatingin sa lalaking katabi ko sabay baling sakin.

W-wait, B-baby ba pagkarinig ko??

He offered his hand to me at automatic na hinawakan ko iyon. Ugh, I feel butterflies.

"Tara ipapakita ko na sayo."
Hinila niya ako palapit sa kanya at nahuli ko pang tinapunan niya ng tingin yung lalaki kanina.

Halos lumaki naman ang mata ko sa painting na nasa harap ko.

"Sana magustuhan mo."

It was really me. It is my face sa ibat-ibang emosyon. Para siyang magkakapatong pero madidistinguish mo pa rin ang pagkakaiba ng facial emotion. May galit, may nakasmirk, nakangiti, umiiyak at tumatawa even yung poker face meron din. Bawat mukha din ay iba ang kulay. Ang .. ang ganda.

Mystified. Yun yung name ng entry.

"How did you do this?" Manghang tanong ko.

"I memorized every inch of your face. Your reaction." He said while gently massaging my right hand.
"Sabi ko nga sayo noon, you-you give colors to my life. Makita lang kita, okay na ako. Hindi na dull yung pang araw-araw na buhay ko." Iniharap niya ako sa kanya at inilagay ang nakaharang na buhok sa likod ng aking tenga.

"Ayoko sanang ipagbili yan pero naisip ko na mas mahalaga yung mapupuntahan ng kikitain nito. Masaya ako Gabby that finally, I fall in love. Akala ko buong buhay nalang akong nerd at mahina. You made me realized na I can fight for what I'm feeling and I can fight for the one I love."

At this moment, wala akong ibang naririnig kundi si Jed lang at ang tibok ng puso ko.

Ako rin Jed. Finally, I got to fall in love again. Akala ko si Trey lang at si Trey nalang .. pero dumating ka.

I lift my right hand and caressed his cheek.

"Thank you. This time, I will fight and I'll make sure I won't lose. Not again."

Natatakot ako pero hindi pwede. Not you. Not ever. Whatever happens, I'll make sure na hindi na yun mauulit dahil baka hindi ko na kayanin.

"What a lovely scene. I never thought that I will meet you guys this early."

Napabitaw ako kay Jed at pareho kaming tumingin sa lalaking epal na nagsalita. Ang ganda na ng moment eh!

Nilahad niya ang kamay niya.

"I am Dominic Romualdez Arteza, new owner of Mystified."

Siya?!

---
Thanks for reading! Feel free to vote and comment guyseuu. Hope you like it! :*