Brake'in Öyküsü

Dekster Amca'dan Yardım

Brake'in Gözünden

Kuzenlerimin yanından ayrılıp Dekster amcanın yanına gitmeye çalıştım. Okulu astığımı biliyordum ve annem bana çok kızıcaktı. Fakat her şey aşk için! Brooke ve Brust'un yanında öyle davranmış olabilirdim ama onların haksız olduğuna tüm kalbimle inanıyordum. Birden birine çarptım.

Dekster: Brake! Senin burada ne işin var? Okulda olman gerekmiyor mu?
Ben: Şey Dekster amca aslında bir proje ödevi için bugün okula gitmedim.
Dekster: Annenlerin bundan haberi var mı?
Ben: Yok! Yani var! Yani olacak!
Dekster: Ne?
Ben: Proje bugün verildi, dersimiz de boştu. Bu yüzden....
Dekster: Yine de bunu yapmamalıydın.
Ben: Biliyorum ama çok heyecanlandım. Aklıma harika bir fikir geldi!
Dekster: Tamam bunu sonra konuşuruz. İlk önce okula gitmelisin. Projeni söyle ben ona göre malzemeleri hazırlarım.
Ben: Bir zaman makinesi yapmak istiyorum.
Dekster: Ne?
Ben: Evet doğru duydun! Bir zaman makinesi!
Dekster: Üzgünüm Brake ama bunun için sana yardım edemem! Zaman yolculuğu çok tehlikelidir! Bir şeyi değiştirdiğin an her şey değişebilir.
Ben: Hadi ama amca! Bu sadece bir film klasiği o kadar bir şey olmaz!
Dekster: Üzgünüm Brake ama bunu için sana yardım edemem. Eğer volkanik dağ felan veya atom parçalamak istersen istediğin zaman gelebirsin ama! Şimdi okula! Seni ben bırakırdım ama ne yazık ki labaratuvarda çok işim var.
Ben: Peki yine de sağol Dekster amca! Hoşçakal.
Dekster: Görüşürüz.

Bir de bilim adamı olacak. Film klasiklerine takılıp duruyor. Acaba doğru mu söylüyor? Yapma Brake gerçek hayatta böyle bir şey olamaz! Şimdi yardım isteyebileceğim bir kişi kaldı.

İyi Brake: Yoksa o mu?
Kötü Brake: Sen ne sanıyorsun?

Gerçekten babamdan bana miras tek siz mi varsınız yağaaaaa!

Brust'un Gözünden

Brooke: Ne dediysem o demek işte Brust!
Ben: Yok ya! Belki mevsimsel bir şeydir ha!
Brooke: Dostum sen de Brake'e benzemeye başladın ama ya!
Ben: Ne bileyim Brooke! Kimsenin duygularını incitmek istemiyorum. Hele ki Pam'in! O çok iyi bir kız. Hiç kimseyi üzmek istemez!
Brooke: Dostum sen gerçekten Butch amcanın oğlu olamazsın! Şuan benim gibi davranıyorsun farkında değil misin? Pam'i seviyorsun işte!
Ben: Biliyor musun....
Brooke: Evet evet haklıyım biliyorum! Zaten ben hep haklıyımdır bilmiyor musun?
Ben: Tamam be! Kendini beğenmişliği kes de ne yapacağım onu söyle!
Brooke: Yapacağın şey......

Sonra planını anlattı işte.

Brooke: Anladın mı?
Ben: Anladım tabiki! Sen işe yarar mı onu söyle!
Brooke: Elbette işe yarar.
Ben: Dostum ben sence Pam'e gerçekten aşık mıyım? Çünkü hiç öyle hissetmiyorum.
Brooke: Eğer boynuna sarılıp seni seviyorum dediği an kalbinde bir hop hop hissedersen anlarsın.

Zil çalmıştı ve ben plana koyuldum. Bu Brooke gerçekten çok tehlikeliydi. Ona bulaşmamalıyım. Sonra benim de başıma bir çorap felan örer. O zaman biterim asıl. Neyse derse girdik ve ben Pam'e okul çıkışı cafeye gitmeyi öneren bir kağıt göndermiştim. Başını onaylarcasına salladı. Hava kapalıydı. Yağmur yağacağa benziyordu ama böylesi daha iyiydi. Eğer aşıksam sırılsıklam aşığım demektir. İyi ki bunu içimden söylüyorum. Yoksa benimle dalga geçmeyen bir kişi bile bulunmazdı. Sıkıcı birkaç saat sonra Pam ile buluşup cafeye yöneldik. Pam birden durdu.

Pam: Brust ben sana bir şey söylemeliyim!
Ben: Şimdi mi önce bi cafeye gitseydik.
Pam: Hayır! Şimdi söylemeliyim. İstersen şu banka geçelim!

Banka oturduk ve yağmur çilimeye başladı. Pam kendini hazırlıyordu ama bence buna pek gerek yoktu.

Pam: Brust bu çok klasik olacak ama...
Ben: Evet.
Pam: Sen çok iyi birisin ama ben seni sadece arkadaş olarak görüyorum......

DEVAM
EDECEK

Devamı yarın gelecek ama neler olabileceğini düşünüyorsunuz bilmek istiyorum. Bu arada hala ne kitap yazacağımı bilmiyorum.