Brake'in Öyküsü

Brooke'un Yaz Aşkı

Brooke'un Gözünden

Brake'in evinden ayrıldım ve eve doğru koşuşturmaya başladım. Yağmur fazla hızlı değildi. Yine de eve gidip ödev yapmam gerekiyordu. Koşarken Brust'u gördüm. Ağlıyor mu pek belli olmuyordu ve ağacı yumrukluyordu. Üstü ise sırılsıklamdı. Yanına gittim ve şemsiyemi onun üstüne tutup daha çok ıslanmamasını sağladım.

Brust: Brooke!
Ben: Efendi.... Sen ağlıyor musun?
Brust: Brooke kalbim acıyor. Hem de hiç acımadığı kadar! Neden? NEDEN?

Brust hala ağacı yumrukluyordu. Ben ise ona bakıyordum. Sonunda kolundan tuttum.

Ben: Tam yeter bu kadar! Yoksa ağaç düşecek! Haydi kalk gidiyoruz.
Brust: Nereye?
Ben: Eve tabiki! Yoksa hasta olacaksın!
Brust: Olmaz! Babam beni böyle görmemeli! Onu haketmiyorum.
Ben: Yapma Brust! Tamam bizim eve gidiyoruz. Sana yedek kıyafet veririm. Sonra bana olanları anlatırsın ve ondan sonra da istersen biz de kalırsın. Annem haber verir.
Brust: Tamam gidelim haydi ama kimseye gözükmek istemiyorum.

Onu kaldırdım ve üzülmemesi için gülümsedim. Fakat bana bakmıyordu bile. Tek baktığı şey yerdi ve tek söylediği kelime ise neden. Galiba çok üzülmüştü ama ne oldu ki? Planım harikaydı. Filmlerdeki adamlar kızları hep böyle tavlıyordu.

Brust: Ne kadar kaldı?
Ben: Geldik zaten.

Anahtarı kapıya taktım ve yavaşça açtım. Gizlice odama girdik ve anneme bağırdım.

Ben: Anne! Brust bugün bizde kalacak da Butter Teyzeme söyler misin?
Bubbles: Tamam tatlım! Bir şey ister misiniz?
Ben: Hayır teşekkürler. Hemen ödevlere başlamamız gerek! Eğer acıkırsak ben alırım merak etme!
Bubbles: Tamam limonlu şekerim!

Anneme bağırdıktan sonra kapıyı kilitleyip yatakta oturan kuzenimin yanına geçtim.

Ben: Daha iyi isen başla!
Brust: Başka birini seviyormuş!
Ben: Bu daha iyi değil mi?
Brust: Evet ama acıyor Brooke! Kalbim acıyor! Hem de çok!
Ben: Ah dostum!

Ona sarıldım. Buna her zamankinden daha çok ihtiyacı vardı. Dostlar böyle zamanlar için vardı sonuçta!

Ben: Peki kim biliyor musun?

Gözlerini devirdi ve ağladı.

Brust: Hayır!
Ben: Tamam kanka! Boşver! Sadece bir kız!
Brust: Sen ne anlarsın ki! Hiç aşık oldun mu?

Brust'un Gözünden

Ben ne yaptım? Ona nasıl bağırabilirim.

Ben: Brooke özür dilerim. Bir anlık sini...
Brooke: Sorun değil!

Bu sefer gözlerini devirme sırası ona geçmiş gibi yere baktı. Sanki bir şey hatırlıyordu.

Ben: Brooke! Sen hiç olmadın değil mi?

Bana baktı. Sonra acı bir şekilde gülümsedi.

Brooke: Bir kere!
Ben: Bundan benim neden haberim yok.
Brooke: Kimsenin haberi yok!
Ben: O zaman öğrenme zamanı geldi!

Üzgündü ama yine de espiriliydi.

Brooke: Aşk acın geçti bakıyorum.
Ben: Ne oldu? Yoksa şimdi de sen mi zırlayacaksın?

Biraz güldük ve ben dört gözle Brooke'u dinledim.

Brooke: Geçen yazdı. Siz kampa gitmiştiniz. Benimse ayağım kırıldığı için gelememiştim. Bir ay alçıda bekletmişlerdi. Sonra alçıyı çıkardılar işte. Ben o gün çok mutlu olmuştum ve dışarıya her yeri dolaşmaya çıktım. Sonra bir kız gördüm benden bir yaş küçüktü ama olgun bir kıza benziyordu. Etrafında 3 çocuk onun defterini almış birbirlerine atıyorlardı. Kız da almaya çalışıyordu. Ben de bu anlık cesaretle onlara saldırdım. Defteri almıştım ama bu sefer hem ayağımı hem de kolumu kırmıştım. Annemleri aradım ve beni hastaneye götürdüler. Oradan da eve. Sabah da kız geldi işte. Annemlerden öğrenmiş evi. Her gün ziyarete geldi. Gerçekten olgundu. Belki benden bile. Fakat sonra tam ona açılacakken sevgilisi olduğunu öğrendim. Buraya iş için gelmişler ve işleri bitti. Yani sevgilisinin yanına gitti. Telefonunu aldım ama hiç konuşmadım. Sadece o gün eve gittiklerinde sevgilisi ile çektikleri bir fotoğraf attı bana o kadar! İşte bu yüzden size bu kadar yükleniyorum. Siz kapmazsanız başkası sizin yerinize kapar.

DEVAM
EDECEK

Bu bölümü yazarken içim burkuldu. Sizi bu kadar üzmek istemiyordum ama söz finalde hepsinin yüzüne gülücükler konduracağım.
Bu arada hikayenin adı "Brake'in Öyküsü" ama Brake ortalıkta yok! Ha bir de gerçek dostlar her zaman sizin yanınızdadır. Sadece onlara güvenin ve olanları anlatın. Çünkü onlardan başka sizi anlayacak kimse yoktur. (Aileniz dışında!) Geçmişinizi seçemezsiniz ama ders alıp geleceğe yön verebilirsiniz.

BU BÖLÜMÜ BENİ HİÇ YANLIZ BIRAKMAYAN KANKAMA ADIYORUM!