Do you remember me??? // FILLIE [Zakończone]

"Co ja mam teraz zrobić?"

"Sadie"
Do końca dnia nie mogłam uwierzyć, że to zrobiłam. Całowałam się z moim najlepszym przyjacielem i jednocześnie chłopakiem mojej najlepszej przyjaciółki. Nienawidzę sie za to. Mam tylko nadzieję, że ten odiota na tym zakończy. Chciałbym powiedzieć Millie dlaczego to zrobiłam, ale muszę poczekać, aż ten Jacob zniknie, żeby mieć pewność, że nic nikomu z nas nie zrobi.
"Millie"
Rano wstałam dosyć późno, ale to dlatego, że późno zasnęłam, bo nie umiałam zapomnieć tego co widziałam i słyszałam. Chciałam jak najszybciej dowiedzieć się prawdy. Nie chciałam iść do Sadie, dlatego postanowiłam pójść do Finna. Całą drogę zastanawiałam się dlaczego Sadie naopowiadała mu takich bredni. Zanim weszłam do sali upewniłam się, że Finn jest sam. Potem weszłam do środka i szybko zamknęłam za sobą drzwi, podbiegłam do Finna i odruchowo go pocałowałam, tak strasznie za tym tęsniłam, o dziwo Finn odwzajemnij pocałunek. Po chwili oderwałam się od niego. On dopiero po chwili zrozumiał co się stało i kazał mi wyjść, ale ja nie miałam zamiaru nigdzie iść bez wyjaśnień, Finn niechętnie opowiedział mi to czego dowiedział się od Sadie. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego ona to zrobiła. Nie za bardzo wiedziałam jak wytłumaczyć chłopakowi, że to ja jestem jego dziewczyną. Szłam w stronę domu, po chwili zauważyłam, że mijam dom Wolfhardów i nagle wpadłam na pomysł. Zapukałam i chwilę tak postałam, bo wiedziałam, że w domu jest tylko Nick, któremu nigdy się nie spieszy. Po kilku minutach drzwi otworzyły się, a mnie przywitał klasyczny tekst:
- No witam bratową
- Hej Nick
- Nie wiem czy wiesz, ale Finn jest jeszcze w szpitalu
- Tak wiem, ale ja do ciebie
- No to w takim razie zapraszam
Weszłam do środka i bez zbędnych komplikacji opowiedziałam mu wszystko od początku do końca. On sam nie mógł w to uwierzyć. Potem poprosiłam go, żeby pogadał z bratem, bo mnie i tak nie posłucha, a tym bardziej mi nie uwierzy. Nick oczywiście zgodził się i od razu tam pojechał, a mnie odwiózł do domu. Zrobiłam sobie mocną kawę i puściłam jakiś film na netflixie.
"Finn"
Po porannej wizycie Mills nie umiałem dojść do siebie, ten pocałunek nie był taki jak ten z Sadie. On był inny, był taki znajomy. Z moich rozmyśleń wyrwał mnie mój brat, którego nie zapomniałem po wypadku, a zresztą już dużo rzeczy do mnie wróciło, dlatego miałem problem z Millie, bo pamiętałem kilka epizodów i nie były to złe wspomnienia. Nick wparował do sali jak opętany:
- Jak mogłeś idioto zapomnieć kto jest twoją dziewczyną!
- No jak to kto Sadie.
- Millie dzbanie, Sadie to jest twoja przyjaciółka, a Mills siedziała tu codziennie przy tobie, czekała na ciebie ponad miesiąc, a ta ruda małpa cię owinęła wokół palca!
- Ale ona mnie wrzuciła pod samochód?
- Co ty bredzisz, te auto w ciebie wpakowało jak wracałeś od Millie po urodzinach!
- Boże co ja narobiłem, co ja mam teraz zrobić?
- Jutro cię wypisują, będziesz do niej na kolanach szedł z największym bukietem jaki się da. A teraz wymyślaj co jej powiesz idioto!