ေႏွာင္ႀကိဳး ( trouble maker)
BXG Fanfic
(3)
scholarship ေလွ်ာက္တဲ့သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကဒိတ္ဒိတ္က်ဲၿပီးေတာ္တဲ့သူေတြခ်ည္း...
ဦးေသွ်ာင္အရမ္းႀကိဳးစားခဲ့တာေတာင္မွမရခဲ့ဘဲနဲ႔၊
ဝင္ခြင့္ေျဖရင္းနဲ႔ေက်ာက္စိမ္းကရသတဲ့လား။
ျပန္ေရာက္လာကတည္းကဖုန္းလဲဆက္လို႔မရ၊
အိမ္မွာလည္းမေတြ႕ၾကေတာ့ပါ။
အဲဒီေလာက္အထိစိမ္းသက္သြားဖို႔အေၾကာင္းတရားဘာရွိခဲ့လို႔လဲ...
စဥ္းစားလို႔မရဘဲ၊
ႏိုင္ငံျခားထြက္တဲ့ေန႔မွေတြ႕လိုက္ရတာ...
သူစီးသြားတဲ့ဦးငယ္ကားရဲ႕ေနာက္ဖင္ၿမီးေလးပါ။
"သားရယ္...ေမေမကအရမ္းေပ်ာ္ေနတာ၊
ေက်ာက္စိမ္းေမေမတို႔ဆီမွာလာေနေတာ့မွာမို႔"
ဟာ့...ဒါဆို...ဒါဆို...အစကတည္းကသူ႔ကိုေခၚပါလား၊
ဘာလို႔အခု႐ုတ္တရက္ႀကီးေက်ာက္စိ္မ္းေရာက္လာမွ...စည္ကားသာယာေနၾကတာလဲ။
မုန္းစရာ။
ဒါ...သူ႔ကိုမခ်စ္တာ၊ သားအရင္းကိုမထီမဲ့ျမင္လုပ္တာ။
သူ႔ကိုေခ်ာင္ထိုးပစ္လိုက္တာ...
ေမေမ့ဆီကိုသူလာခဲ့မယ္၊ ေက်ာင္းလာတက္မယ္လို႔တဖြဖြေျပာတာေတာင္မွ...
အလုပ္ရႈပ္ေနရင္သားတေယာက္ထဲကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီးပင္ပန္းရမွာဆိုပဲ။
ဘာအခုမွ...ေက်ာက္စိမ္းေရာက္လာလို႔ေပ်ာ္ရတာတဲ့လဲ။
တမင္တကာလုပ္ေနၾကတာ...
scholarship မရလည္းႏိုင္ငံျခားမွာေက်ာင္းတက္လို႔ရတယ္၊
ဒါေလးကဘာခက္တာမွတ္လို႔လဲ...??
ဟိုေခြးေကာင္ကလည္းမာနေတြေခါင္ခိုက္ၿပီးေတာ့ဖုန္းလည္းမကိုင္၊
စာေရးတာေတာင္မွစာမျပန္။
မက္ေဆ့ေတာင္မဖတ္ဘူး။
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးညီအစ္ကိုေတြဒီအထိျဖစ္စရာလား။
ဘာအေရးပါအရာေရာက္လို႔...အဲဒီအထိစိတ္နာသြားရတာလဲ။
ဒီအထိလုပ္ဖို႔လိုလို႔လား။
စိတ္ဆိုးေနရင္...စိတ္ေျပတဲ့အထိမင္းစိတ္ႀကိဳက္လုပ္ကြာ၊
ငါၿငိမ္ၿငိ္မ္ေလးသည္းခံေပးမယ္၊
စကားေလးဘာေလးေတာ့ျပန္ေျပာ၊
အက်ိဳးအေၾကာင္းေလးေတာ့ျပန္ေျပာ၊
မလြမ္းရင္ေတာင္မွ...က်န္းမာေနေၾကာင္းျပန္ေျပာဦး။
ေန႔တိုင္းခ်က္ေဘာက္စ္ထဲဝင္ဝင္ၾကည့္ေနရတာေမာလွၿပီ။
ငါ့စာေတြဖတ္ပါဟ...ဆိုၿပီး...
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕နားရြက္ဆြဲၿပီးပိတ္တီးပစ္လိုက္ခ်င္တာလက္ကိုယားလို႔။
တသက္လံုးအဲဒီမီးေလးကမစိမ္းေတာ့ဘူးတဲ့လား။
တလေလာက္အထိစာေတြပို႔ေနခဲ့ေသးတာ။
လံုးဝမဖတ္လံုးဝစာမျပန္ေတာ့...အရမ္းကိုတင္းသြားခဲ့တာ...
ေတာ္ၿပီ...မင္းေတာင္မွစိမ္းႏိုင္တာ၊
ငါကဒီထက္ပိုဦးမွာ။
မလြမ္းဘူး...ငါေသတာေတာင္မင္းကိုမလြမ္းေတာ့ဘူး။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
