ေႏွာင္ႀကိဳး ( trouble maker)
BXG Fanfic
(85)
ႀကိဳးကေလးအိပ္သြားေတာ့မွ...ေက်ာက္စိမ္းစာအုပ္ကိုင္ရသည္။
မနက္ျဖန္အၿပီးတင္ေပးရမယ့္စာတမ္းေတြပံုေနတာၾကာလွၿပီမို႔...စာမလုပ္လို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး...။
ေရွ႕ရက္ေတြကဦးေသွ်ာင္ကေႏွာင့္ယွက္ရတာနဲ႔...
သူကိုယ္တိုင္ကအဲဒီဘဲနာရဲ႕အေႏွာင့္အယွက္မွာေပ်ာ္ဝင္ေနရတာနဲ႔...
ဘာတစ္ခုမွေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းၿပီးဆံုးေနတဲ့စာတမ္းမရွိေသးဘူး။
အခုလည္းအာရံုေတြပ်ံ႕လြင့္ေနရင္း...စာအုပ္ထဲမွာေရးခ်ေနမိတာ...
သူ႔နာမည္ေတြခ်ည္းေနရာတကာမွာ။
ဦးေသွ်ာင္ေရ...
လြမ္းတယ္...မင္းကိုလြမ္းတယ္။
မင္းအနမ္းေတြကိုလြမ္းတယ္။
မင္းရဲ႕အယုအယေတြကိုလြမ္းတယ္။
မင္းရဲ႕အထိအေတြ႕ေတြကိုလြမ္းတယ္။
မင္းရဲ႕အရာရာ.....ကို...လြမ္းတယ္။
ထလို႔မရ၊ ထိုင္လို႔မရဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကိုခံစားဖူးတာ...ဒါ...ပထမဆံုးပဲ။
ေက်ာက္စိမ္းကို...
ဟိုးရင္ဘတ္ေထာင့္တေနရာကေနတခုခုကနိႈးေဆာ္ေနတာ...
သြားလိုက္စမ္း...
အခုခ်က္ခ်င္းသြားလိုက္စမ္းပါ။
သူရွိတဲ့ေနရာ...
အဆင္မေျပေတာ့တဲ့ႏွလံုးသားဆာေလာင္မႈကိုေျဖေဖ်ာက္ဖို႔...
ေက်ာက္စိမ္း...ပထမဆံုးစြန္႔စားခန္းေလးဖြင့္တယ္။
မသြားေတာ့ဘူးလို႔ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့ေဆးရံုေရွ႕ကိုသူေရာက္ေနၿပီ။
ညဘက္ႀကီးေပမယ့္...
ဘယ္သူကမွသူ႔ကိုအေရးတယူမေမးၾကေတာ့ဘူး။
ေငးရံုပဲေငးၾကေတာ့တာ။
ဦးေသွ်ာင့္ရဲ႕ညီဆိုၿပီးေတာ့အားလံုးကသိေနၾကလို႔ေလ။
ဒီအခ်ိန္...ဦးေသွ်ာင္ကဘယ္ေနရာမွာရွိတတ္သလဲေမးစရာမလိုဘူး။
တည့္မတ္စြာပဲ...သူတို႔စာသင္ေနတတ္တဲ့အခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၿပီးဝင္လိုက္ေတာ့...
ဦးေသွ်ာင္ကစာအုပ္ေတြၿဖဲထားၿပီးေဘးတေစာင္းေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တာ...
ဘယ္သူမွရွိမေနတဲ့စာသင္ခန္းေလးကတိတ္ဆိတ္လို႔ပါ။
ဖုန္းေလးက္ိုေဘးမွာခ်ထားၿပီးေတာ့...
အသက္ပံုမွန္ရွဴရင္းနဲ႔ယုန္ႀကီးကၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေမာက်ေနတာပါ။
အဖ်ားနည္းနည္းရွိေနေတာ့...
ပါးမို႔ေလးေတြကရဲတြတ္ေနေရာ။
လွတယ္...ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ဦးေသွ်ာင္ကလွတယ္။
နီရဲႏုေထြးေနတဲ့နႈတ္ခမ္းေလးကအနည္းငယ္ဟေနလို႔...
ေရွ႕ကယုန္သြားေလးကစြန္းစြန္းေလးထြက္ေနတာ...တကယ္...ခ်စ္စရာေလး။
ဘယ္သူမွရွိမေနေတာ့...
ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလးနဲ႔ေဖာင္းကားေနတဲ့ပါးမို႔ေလးကိုေက်ာက္စိမ္းငံု႔နမ္းၾကည့္သည္။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
