Sorry for late
161)
"ဝိုး...ဂုဏ္ယူပါတယ္...စီနီယာ..."
"ကံေတြစြတ္ေကာင္းေနတာေနာ္...ေဒါက္တာကိုကို..."
"တို႔ crush ႀကီး...အဲေလ...ဒီအခ်ိန္မွာဒီလိုမေျပာသင့္ေတာ့ဘူး...
ဒုသနေသာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ...အဟိ...
တို႔ရဲ႕ခန္႔ညားတဲ့ေဒါက္တာႀကီးေရ...ဂုဏ္ယူပါတယ္..."
"တို႔ဆရာကေတာ့ကံအေကာင္းဆံုးပဲ...
တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာပထမအဆင့္နဲ႔စာေမးပြဲေအာင္တာတဲ့လား..."
ခြဲစိတ္အထူးကုလိုင္စင္ကိုတစ္ခါထဲနဲ႔ေျဖဆိုေအာင္ျမင္သြားခဲ့တာမို႔...ေတြ႕သမွ်လူတိုင္းေသွ်ာင့္ကိုဝိုင္းၿပီးဘရာဗိုလုပ္ေနခဲ့ၾက၏။
ဒါ့အျပင္...ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းဖြင့္ဖို႔လိုင္စင္ကိုလည္းတစ္ခါထဲရသြားခဲ့တာျဖစ္ေတာ့အေပ်ာ္ေပၚအေပ်ာ္ေတြဆင့္ေနခဲ့တာပါ...။
"ဒါေပမယ့္...ဝမ္းနည္းမိတယ္...ဆရာကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းဖြင့္ေတာ့မယ္ဆိုရင္...
ဒီေဆးရံုမွာအလုပ္နားေတာ့မွာေပါ့...အမေလး...
လူနာေတြအတြက္အားေဆးေလးေလ်ာ့သြားျပန္ပါၿပီ..."
ဝမ္းပမ္းတနည္းနဲ႔...ေသွ်ာင့္ကိုဝိုင္းနႈတ္ဆက္ေနၾကရင္း...
ခြဲစိတ္ဌာနကနာ့စ္ေလးေတြကညည္းညဴေနၾကျပန္တယ္...။
"ဝမ္းနည္းလိုက္တာ...ဆရာရဲ႕...
ဒီတစ္လအတြင္းမွာပဲတို႔ေတြရဲ႕အသည္းႏုႏုကိုရက္ရက္စက္စက္ခြဲတာႏွစ္ခါရွိၿပီ...
ပထမကလက္ထပ္တဲ့သတင္း...
အခုက်ေတာ့...ရာထူးတက္ၿပီးမွဒီဌာနကိုနႈတ္ဆက္ေတာ့မွာတဲ့လား...အဟင့္...ရက္စက္လိုက္တာ..."
ေသွ်ာင့္ကိုခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့အတူအလုပ္လုပ္ေနတဲ့နာ့စ္ေလးေတြကတကယ္ကိုစိတ္မေကာင္းတဲ့ဟန္ေလးေတြနဲ႔ပါ။
"ကြ်န္ေတာ္ဒီမွာအလုပ္မနားေသးပါဘူးဗ်ာ...
အခ်ိန္ေလ်ာ့သြားမွာတစ္ခုပဲ...
ေနာက္ၿပီးေတာ့...ေဆးခန္းကအခုခ်က္ခ်င္းဖြင့္မွာမွမဟုတ္တာ...
တျခားျပင္ဆင္စရာေတြလည္းရွိေသးတယ္ေလ...
အဲဒါေၾကာင့္လတ္တေလာကေတာ့ကြ်န္ေတာ္ဒီမွာရွိဦးမွာပါ.."
လိုင္စင္ရသြားတာျဖစ္ေပမယ့္...ျပင္ဆင္မႈကေသခ်ာမၿပီးေျမာက္ေသးတာမို႔အခ်ိန္အနည္းငယ္ေတာ့ၾကာဦးမွာပါ။
ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းကိုအျမန္ဆန္ႀကိဳးစားၿပီးဖြင့္ရင္ေတာ့အဆင္ေျပေပမယ့္...
ဒီေဆးရံုမွာအလုပ္ဝင္ေနရေသးတဲ့ေက်ာက္စိမ္းကိုသူစိတ္မခ်ႏိုင္တာေၾကာင့္လည္း...
အလုပ္ထြက္ျဖစ္ဖို႔မရွိေသးပါဘူး။
အလုပ္သင္သက္တမ္းတစ္ႏွစ္မျပည့္ေသးဘဲနဲ႔...
ေနာက္ထပ္ကိုယ္ဝန္ထပ္ရွိလာခဲ့တာမို႔အလုပ္နားလိုက္ဖို႔တအိမ္လံုးကနားခ်ေပမယ့္...
ေက်ာက္စိမ္းကျငင္းခဲ့ပါ၏။
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
