(162)
ဘဝကတိုတိုေလးလို႔ေျပာတယ္...
ေစာင့္ဆိုင္းေနရတဲ့သူအဖို႔ေတာ့ၾကာတယ္...။
ဝဝကစ္ကစ္နဲ႔သမီးေလးႏွစ္ေယာက္ကႏွစ္မိနစ္ပဲျခားၿပီးလူ႔ေလာကထဲရာက္လာခဲ့တာအခုဆိုတစ္လျပည့္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္...။
"သမီးေလးေတြက...မင္းနဲ႔တူရင္ေကာင္းမွာပဲေက်ာက္စိမ္းရဲ႕..."
ငယ္လြန္းေသးတာမို႔ဒီသမီးေလးႏွစ္ေယာက္ကဘယ္သူနဲ႔တူသလဲဆိုတာကိုမွန္းလို႔မရႏိုင္ေသးဘူးေလ။
အဲဒါေၾကာင့္အခ်ိန္ေတြကေႏွးလြန္းတယ္လို႔ေသွ်ာင့္စိတ္ထဲမွာထင္ေနၿပီး...
အားမလိုအားမရဟန္ေလးနဲ႔ေရရြတ္၏။
"ပါးပါးရဲ႕ဘုရင္မေလးေတြျမန္ျမန္ႀကီးလာစမ္းကြာ..."
အခ်ိန္ေတြကုန္တာေႏွးတယ္လို႔ခဏခဏေျပာေနတတ္တဲ့ဦးေသွ်ာင္ကသိပ္ကိုစိတ္ေလာေနပံုရ၏။
"သမီးေလးေတြကမင္းနဲ႔တူမွာေသခ်ာတယ္...ဦးေသွ်ာင္..."
"ဟင့္အင္း...မင္းနဲ႔တူေစခ်င္တာ...မင္းရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးေတြပဲျဖစ္ေစခ်င္တာ...
အတၱႀကီးတယ္ပဲေျပာေျပာ...
အဟုတ္တကယ္...မင္းနဲ႔ပဲတူေစခ်င္တယ္..."
"ငါကေတာ့မင္းနဲ႔တူမွာလို႔တပ္အပ္သိေနတယ္..."
"ဘာလို႔လဲေက်ာက္စိမ္းရ..."
"မင္းကိုခ်စ္တဲ့ငါ့အခ်စ္ေတြေၾကာင့္..."
သူ႔ကိုသိုင္းဖက္ျပီးေျပာလာတဲ့ေက်ာက္စိမ္းမ်က္ႏွာေလးကအျပံဳးႏုႏုေလးေတြျခံရံလို႔ေနတာ...
ဦးေသွ်ာင္ကသူ႔ခါးေလးကိုအလိုက္သင့္ေပြ႕ယူလိုက္ရင္းနႈတ္ခမ္းေလးကိုကပ္နမ္း၏။
"ဆိုလွခ်ည္လားကြာ...အဲဒီနႈတ္ခမ္းေလးက...
အရမ္းေတာ္လာတာမို႔...ဆုခ်ရမယ္...လာခဲ့"
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕နႈတ္ခမ္းေလးကိုတစိမ့္စိမ့္နဲ႔နမ္းမလို႔ၾကံလိုက္ေတာ့မွ...
အခန္းထဲဝုန္းကနဲဝင္ေျပးလာတဲ့...သားေတာ္ေမာင္ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္အၾကံစည္ေလးေတြပ်က္ၿပီးလူခ်င္းခြာရေလသည္...။
ေသစမ္းကြာ...သာသနာဖ်က္ေလးေတြ...
"အဲ...ပါးပါး...ကိုက္ေနျပန္ၿပီ...
ေဖေဖနာသြားဦးမယ္..."
"ရွစ္ထ္...!..."
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
