(159)
ေသာင္ျပင္ေပၚမွာေဘာလံုးတစ္လံုးနဲ႔...
ေက်ာက္စိမ္းရယ္...ဦးေသွ်ာင္ရယ္ကတစ္ဖက္...
ေဆာင္းဟန္ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ကတစ္ဖက္နဲ႔...
ကေလးေတြတျပံဳတေခါင္းနဲ႔ေဘာလံုးကန္ေနၾကတာ...ေဟးလားဝါးလားနဲ႔ပြဲစည္လို႔ေနသည္...။
"ေက်ာက္စိမ္းသိပ္မေျပးနဲ႔ကြာ...သတိထား..."
ေျပးသာကစားေနရတယ္...
ေသွ်ာင္ကစိတ္မခ်စြာနဲ႔ေက်ာက္စိမ္းကိုပဲလိုက္ၾကည့္ေနျဖစ္ၿပီးေတာ့...
ေသခ်ာမကစားႏိုင္ဘဲသူတို႔ခ်ည္းရံႈးေနေတာ့ေက်ာက္စိမ္းကစိတ္တိုၿပီေလ...။
"ေသွ်ာင့္...ငါတို႔ခ်ည္းရံႈးေနတာပဲ...ဘယ္လိုကစားေနတာတုန္း..."
ဘာမဆိုအႏိုင္ရမွေက်နပ္တဲ့သူမို႔...ေက်ာက္စိမ္းကအခုလိုအေပ်ာ္တမ္းကစားေနတာေလးေတာင္မွရံႈးရတာမေက်နပ္ခ်င္ဘူး။
တဖက္သားကလည္းေဆာင္းဟန္ေနျဖစ္ေနေတာ့ပိုလို႔မခံခ်င္ျဖစ္ေနတာ။
ေႏွာင္ႀကိဳးကေဆာင္းဟန္ေနတို႔ဆီေရာက္ေနၿပီးေတာ့...
သူတို႔ဘက္မွာက်ေတာ့အခါေတာင္မလည္ေသးတဲ့အငယ္ေလးကပါဝင္ေျပးေနတာမို႔...
ေက်ာက္စိမ္းကေျပးရတာမလြတ္လပ္သလိုျဖစ္၏။
အငယ္ေလးကလံုးလံုးေလးနဲ႔လူႀကီးေတြၾကားလိမ့္သြားေနေတာ့...
ေက်ာက္စိမ္းအရမ္းမေျပးေတာ့ဘဲနဲ႔သတိထားေနမယ္ဆိုတာကိုသေဘာေပါက္ထားၿပီးသားေလ။
အဲဒါေၾကာင့္လဲ...ေမေမ့လက္ထဲကေနတမင္တကာေခၚလာခဲ့တာ။
လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ၊ ေျပးတတ္စဒီအရြယ္ေလးဆိုတာကလည္း...လူရႈပ္တဲ့ေနရာမွာမွပိုၿပီးအူျမဴးတာမ်ိဳး...။
အခုလည္း...အေဖႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့တခစ္ခစ္လုပ္လို႔...
သူတို႔ကန္ေနသလိုမ်ိဳးေဘာလံုးေနာက္ကိုပဲပတ္လိုက္ေနတာ...
ေက်ာက္စိမ္းမွာဒါေလးကိုေဘာလံုးနဲ႔ေရာကန္မိမွာစိုးေတာ့...
သိပ္မေျပးႏိုင္ရွာဘူး...။
"အငယ္ေလးကိုရဲရဲလက္ထဲထည့္လိုက္စမ္းပါကြာ..."
ရံႈးေနတာၾကာလာေတာ့ေက်ာက္စိမ္းတို႔တကယ္နႈတ္ခမ္းစူေတာ့တာပဲ။
ေနကလည္းျပင္းလာေတာ့ပိုပူလာၿပီးစိတ္ကပိုတိုေနတဲ့ပံုေလးနဲ႔...ေသွ်ာင့္ကိုခဏခဏတြန္းဖယ္ပစ္ေနတာ...
"ဟား...ကံကိုမေကာင္းဘူး...ခ်ီးထုပ္ႀကီး...မင္းလုပ္လို႔ရံႈးေနတာ..."
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
