ၾကာသြားခဲ့ပါတယ္
ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္
(147)
ေျဖရင္လႊတ္ေပးမယ္လို႔ထင္လိုက္မိတာကအမွားႀကီးမွားသြားခဲ့မွန္းေနာက္က်မွသိလိုက္ရတယ္...။
သဝန္တိုပါတယ္လို႔...ေျဖလိုက္မိကာမွ....
တဝါးဝါးတဟားဟားနဲ႔ေျခေတြေဆာင့္လို႔ေအာ္ရယ္လိုက္ရင္းနဲ႔...
ဦးေသွ်ာင္ကပိုတင္းက်ပ္ေအာင္ဖက္လာခဲ့သည္...။
"အဟား......အဲဒီေဒါက္တာမက...ဘယ္သူနဲ႔တူတာ......
အေမေရ.....အေမ့သားမက္ကိုလာၿပီးေတာ့...
ၾကည့္လွည့္အံုး.......ဟား....ဟား...
အဲဒါေၾကာင့္....မင္းက...သဝန္တိုၿပီးေတာ့အဲဒီပိုစတာကိုမ်က္ေစာင္းက်တယ္ေပါ့.......
ဟုတ္လား....ေက်ာက္စိမ္း........
ဟင္......ေျဖပါဦး....
အဟက္....ဟား...ဟား...ဟိ..ဟီး......."
ရယ္သံေပါင္းစံုထြက္လာၿပီးေတာ့...
ေသွ်ာင့္တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ရီေနျပန္တာ...
မထင္ရင္နတ္ကႏၷားစီးေနသလိုပဲ...။
သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ေက်ာက္စိမ္းမွာလည္း...
သူေအာ္ရယ္လို႔တသိမ့္သိမ့္တုန္ခါေနတဲ့အတိုင္း....
လႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔...ဝိုင္တန္ခိုးေၾကာင့္ေလးလံေနတဲ့ေခါင္းကပိုၿပီးမူးေနာက္လာခဲ့ျပီး...မ်က္လံုးေတြကမပြင့္ခ်င္ေတာ့ဘူးရယ္...။
ဘာရယ္စရာပါသြားလို႔ဒီလိုဝါးလံုးကြဲထ,ရယ္သလဲလို႔ဘုေတြးေတြးၿပီးေတာ့...
မ်က္လံုးေတြပိတ္က်ခ်င္ေနတာကိုအတင္းဖြင့္ၿပီး.......
သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေနအတင္းကုန္း႐ုန္းလို႔ထ,ၾကည့္သည္...။
"အင့္~~~လႊတ္~~ေပး~~~ေအ့~~~"
ဒါေပမယ့္....မူးေနလို႔လူကခပ္ယဲ့ယဲ့ေလးျဖစ္ေနၿပီးေတာ့...
ေလေတြပ်ိဳ႕ၿပီးတေအ့ေအ့လုပ္ေနေသးတာ...။
"မလႊတ္ႏိုင္ပါဘူး... ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
သူဖက္ထားတာကို႐ုန္းလို႔မႏိုင္ျပန္ေတာ့...
စိတ္တိုတိုနဲ႔ေသွ်ာင့္ရင္ဘတ္ကို....သြားေတြနစ္ဝင္တဲ့အထိဖမ္းကိုက္ပစ္လိုက္တယ္....။
အလစ္ငိုက္ႀကီးအကိုက္ခံရတဲ့ေသွ်ာင့္မွာ...နာက်င္သြားတဲ့အတြက္...အသံနက္ႀကီးနဲ႔ထေအာ္ပါေတာ့တယ္...။
"အား..!....လာ့.....ဘာလို႔ကိုက္တာတုန္း.....ေခြးေပါက္ေလးရဲ႕......
နာတယ္ဟ....."
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
