ေႏွာင္ႀကိဳး ( trouble maker)
BXG Fanfic
(100)
ေက်ာက္စိမ္း....
ခ်ဳပ္တည္းသည္းခံျခင္းတို႔နဲ႔တေန႔လံုးေနေနရတာအဆင္မေျပခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဒီအခ်ိန္မွာတေမွ်ာ္တေခၚရွိတဲ့....
ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးထဲကို...ထြက္ေျပးရင္းအသားကုန္ေအာ္ဟစ္ခုန္ေပါက္ၿပီး...
ရင္ထဲစုစည္းထားသမွ်ကိုအန္ထုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ဒါမွမဟုတ္...ကြဲရွလြယ္တဲ့ဖန္ပုလင္းေတြ၊ မွန္ခ်ပ္အႀကီးႀကီးေတြကိုစိတ္ရွိလက္ရွိထုေခ်႐ိုက္ခြဲၿပီးေတာ့...
ရင္ထဲကအစိုင္အခဲႀကီးကိုတစစီျဖစ္ေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
တနံု႔နံု႔နဲ႔ေဒါသထြက္ေနရတာနဲ႔မတင္းတိမ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေဒါသေတြေပါက္ကြဲဖို႔...အစားခံတခုခုကလိုအပ္ေနၿပီပဲ။
ဓါတ္ခြဲခန္းကျပန္လာေတာ့သူနဲ႔ေဆာင္းဟန္ေနႏွစ္ေယာက္ထဲပါ။
ဦးေသွ်ာင္ကတျခားဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔အတူလုပ္စရာရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့...က်န္ေနခဲ့တာ။
ဖုန္းပါ့စ္ဝါ့ဒ္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးစိတ္တိုေနတာကိုေမးခ်င္လို႔ကိုအခြင့္ေရးကမရဘူး။
စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ပဲ...
ေက်ာက္စိမ္း...ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ႀကီးလမ္းေလွ်ာက္ရင္း.....
ေျခနားနီးတဲ့နံရံေတြကိုေျခနဲ႔တဒုန္းဒုန္းျမည္ေအာင္ကန္ပစ္တယ္။
အဲဒီဘက္ေတြကသိုေလွာင္ရံုနဲ႔ဓါတ္ခြဲခန္းေတြ...
ေျမေအာက္ထပ္ကစက္ပစၥည္းေတြထားတဲ့ေနရာမို႔ပဲေတာ္ေတာ့တယ္။
လူနာရွိတဲ့အခန္းေနရာသာဆိုရင္...
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕ေျခကန္အားနဲ႔...ဒုန္းေတြဒိုင္းေတြျဖစ္ကုန္ၿပီး...
အခန္းနံရံတစ္ဖက္ကလူနာကအဲဒီအသံေၾကာင့္ရင္တုန္ၿပီးေသသြားႏိုင္တယ္။
ေဘာလံုးကန္သမားရဲ႕ေျခေထာက္အရွိန္ကိုသိၾကတယ္မလား။
သူေပါက္ကြဲေနသမွ်ကိုေဆာင္းဟန္ေနကေနာက္ကေနေျပးလိုက္ရင္းနဲ႔...
အလိုက္မသိစကားလာေျပာေနျပန္တာ.....
"ကို...ဒီညေနက်ရင္ေလ......"
ေဆာင္းဟန္ေန႔...စကားကအေရွ႕ကိုမေရာက္ဘူး။
လမ္းခုလတ္မွာတင္...
ေဆာင့္ေအာင့္ျငဴစူေနတဲ့ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕အသံေၾကာင့္...ပုခံုးေတြေတာင္တုန္ကနဲျဖစ္သြားရတာ။
"ေနဦး...မင္းငါ့ကိုေက်ာက္စိမ္းလို႔ေခၚရင္လဲေခၚ...
ကိုေက်ာက္စိမ္းဆိုရင္လည္းကိုေက်ာက္စိမ္းေပါ့....
အဲဒီ...ကို'ဆိုတာႀကီးကဘာလဲ....
မေခၚစမ္းနဲ႔...ငါမႀကိဳက္ဘူး၊
နားကေလာတယ္၊ မင္းနဲ႔လဲစကားမေျပာခ်င္ဘူး...
ေဆာရီး...ငါသြားတဲ့ေနာက္လိုက္မလာနဲ႔"
YOU ARE READING
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanfictionေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
