(152)
"ဟိတ္.....ရစ္လံုးေလး...အိပ္ယာထ,လို႔ရေနၿပီ..."
အေၾကာစိမ္းစိမ္းေတြကိုအတိုင္းသားျမင္ေနရတဲ့...
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးပါးေလးႏွစ္ဖက္ကိုတရႊတ္ရႊတ္ျမည္ေအာင္နမ္းလို႔...
ေသွ်ာင္ကသူ႔ဝက္ေပါက္ေလးကိုအိပ္ယာႏိုးပါ၏။
ပုခံုးေတြပါဆြဲခါၿပီးႏိုးေတာ့...
ေစာင္ထုပ္ေလးထဲကဝက္ေတာင္းေလးကတအင့္အင့္နဲ႔ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ့္...နဲ႔ထြက္မလာဘူး...။
"ဟင့္အင္း...ခဏအိပ္ခ်င္ေသးတယ္..."
ေက်ာက္စိမ္းကမ်က္လံုးမဖြင့္ဘဲနဲ႔...
သူ႔နႈတ္ခမ္းႏုႏုရဲရဲေလးေတြကိုေထာ္လို႔...
ဗလံုးဗေထြးဆိုလာကာ...ရင္ခြင္ထဲထပ္တိုးဝင္လာေတာ့...
ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔သူ႔ကိုလာႏိုးတဲ့.....
ငေသွ်ာင္ကအိပ္ယာေပၚျပန္ပစ္လဲေတာ့သည္...။
တညလံုးဂ်ိန္းေနၾကတာ...
မနက္လင္းခါနီးမွအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၿပီးကိုေႏြဦးတို႔လာႏိုးတာေတာင္ႏွစ္ေကာင္သားမႏိုးၾကဘူး...။
ထံုးစံအတိုင္းတံခါးပိတ္ဖို႔ေမ့ေနတာေၾကာင့္...
ကိုေႏြဦးကဝင္လာခဲ့ပါေသးတယ္။
အိပ္ယာေပၚမွာတံုးလံုးပက္လက္ေတြနဲ႔မို႔...ကိုေႏြဦးကခပ္ေဝးေဝးကပဲလွမ္းေခ်ာင္းၿပီးေတာ့ျပန္ထြက္သြားလိုက္ရတာ...။
သူတို႔တစ္ေတြဖုန္းခဏခဏဆက္ၿပီးႏိုးေတာ့မွ...ယုန္ႀကီးႏိုးလာခဲ့၏။
နာရီၾကည့္ေတာ့ဆယ့္တစ္နာရီထိုးေနၿပီ...။
မနက္စာခ်ိန္လြန္ၿပီးေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီပဲ...။
အဲဒါေၾကာင့္ငတိေလးကိုဆက္ေပးအိပ္ေစခ်င္ေပမယ့္ႏိုးရျပန္တယ္...။
"ေက်ာက္စိမ္း...ထေတာ့ကြာ.....ဟိုအေကာင္ေတြဖုန္းဆက္ေနခဲ့တာၾကာၿပီ..."
"ေလး'တို႔လား..."
"အင္း..."
အဲဒီေတာ့မွညကကိစၥေတြေခါင္းထဲျပန္ေရာက္လာၿပီး...မွတ္ဉာဏ္ေတြျပန္ေပၚလာ၏။
အမငီး...အဲဒီအေကာင္ေတြကို.....ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမလဲမသိဘူး...။
ေတြးရင္းနဲ႔ရွက္လိုက္တာ...
ေစာင္ႀကီးေခါင္းျခံဳလိုက္ၿပီးေတာ့...ေက်ာက္စိမ္းကလိပ္ကေလးလိုျပန္ပုဝင္သြားတယ္...။
"ထေတာ့....ေရခ်ိဳးမယ္...ေရေႏြးစပ္ထားတယ္..."
ေသွ်ာင္ကေတာ့....ညကၿဖဲထားမိတဲ့အဝတ္ေတြေကာက္သိမ္းၿပီးေတာ့...ကုတ္အက်ႌေတြကိုေသခ်ာေလးျပန္စီေခါက္ၿပီးခ်ိတ္နဲ႔လိုက္ခ်ိတ္ေနတာ...။
ကုတင္ေပၚကငတိကတုတ္တုတ္ကိုမလႈပ္ဘဲနဲ႔...ေစာင္လံုးေလးထဲေကြးလို႔အိပ္ဆဲ...။
आप पढ़ रहे हैं
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
फैनफिक्शनေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
