(144)
ေႏွာင္ႀကိဳးႏိုးလာတာနဲ႔...သားအဖႏွစ္ေယာက္တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔...အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ေသွ်ာင့္ကိုတၾကည့္ၾကည့္လုပ္ေနၾကတယ္...။
လက္ထဲမွာဂိမ္းစက္အေသးေလးတစ္ခုစီကိုင္ၿပီးေတာ့...
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၾကေတာ့တာ...
မထင္ရင္သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ...။
ဒါလား...ကေလးအေဖဆိုတာ...။
မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းမွာျမင္ေနရေတာ့...
ေသွ်ာင္ကသေဘာတက်နဲ႔နႈတ္ခမ္းေလးေတြတြန္႔ခ်ိဳးလို႔ျပံဳးတယ္...။
ဟြန္႔.....ကိုယ္ေမြးတဲ့ကေလးနဲ႔သူငယ္ခ်င္းျပန္လုပ္တယ္ဆိုတာတကယ္ျမင္ဖူးၿပီပဲ...။
ဂိမ္းေဆာ့ေနရင္းနဲ႔ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ေက်ာက္စိမ္းကဒါကိုျမင္ေတာ့...
မေက်မနပ္နဲ႔ေတြးေနတာ...
ဘာကိစၥနဲ႔အလုပ္လုပ္ေနရင္းျပံဳးေနရတာလဲေပါ့...။
မဟုတ္မွလြဲေရာ...တေယာက္ေယာက္နဲ႔မ်ားခ်က္တင္ထိုင္ေနတာလားလို႔သံသယေလးဝင္လာတယ္...။
ဒီအခန္းထဲမွာသူတို႔သားအဖရွိေနတာတစ္နာရီေလာက္ပဲရွိဦးမယ္...။
ေသွ်ာင့္အခန္းထဲကိုဝင္လာတဲ့ေဒါက္တာေတြနဲ႔နာ့စ္ေလးေတြဆိုတာ...ေရထားလို႔ကိုမႏိုင္ဘူး...။
ႀကီးႀကီးေရာ၊ ေသးေသးေရာ၊ ေစာ္လွလွေတြေရာ၊ ဘဲခန္႔ခန္႔ေတြေရာ၊ အရြယ္စံု၊ ဆိုဒ္စံု၊ ဂိုက္စံု၊ စံုပလံုစိေနတာ...
ဝင္လာမစဲတသဲသဲနဲ႔...
ေဆးရံုတစ္ခုလံုးကကိစၥေတြကဦးေသွ်ာင့္ဆီမွာစုျပံဳၿပီးေတာ့အစီရင္လာခံေနသလားေအာက္ေမ့ရတယ္...။
ေဟာ...အခုလဲေနာက္တစ္ေယာက္ဝင္လာခဲ့ျပန္ၿပီ...။
တံခါးေခါက္သံခပ္ဖြဖြရဲ႕ေနာက္မွာ...
ေျခသံတေဒါက္ေဒါက္နဲ႔လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ဝင္လာတဲ့...ခပ္လွလွအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး...။
ဆံပင္ရွည္ရွည္၊ အရပ္ျမင့္ျမင္နဲ႔႔...ညိႈ႕ခ်က္တို႔ကအျပင္းစား...။
ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴကအညိဳေရာင္ေဘာင္းဘီပြပြရဲ႕ေပါင္လယ္ေလာက္အထိဖားလ်ားႀကီးဝဲျဖာေနတာေတာင္မွ...
ထင္းလင္းေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းခပ္လွလွတို႔ကဖံုးဖိထားလို႔မရ...။
လွလိုက္တာ...။
ျမင္ရတာနဲ႔အဲဒီလိုမ်ိဳးေျပာထုတ္လိုက္ခ်င္တဲ့အထိသူမရဲ႕အလွအပတို႔ကထင္းရွင္းေနကာ....
တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔တူလိုက္တာလို႔...
ေတြးမိသြားရင္းနဲ႔...
ေက်ာက္စိမ္း....ျမင္ေယာင္လာခဲ့တာ...
ဦးေသွ်ာင့္ရဲ႕အခန္းနံရံေပၚကဂ်နီဖာလိုပက္ဇ္ရဲ႕ပိုစတာႀကီးကိုပါ...။
ESTÁ A LER
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
Fanficေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
