Forgotten Feelings || REDNAVEI

11.

'Welkom bij McDonalds, mag ik uw bestelling alstublieft?' Zegt de paal, die langs het restaurant staat, en wij met de pick-up naast.

'Voor mij een grote milkshake aardbei, grote friet en doe maar 20 kipnuggets.' Noemt Alaina op. 'Oh en een McFlurry M&M.'

'Jezus, betaal jij?' Chris kijkt me hoofdschuddend aan.

'Nee heb geen portemonnee bij.' Antwoord ik, en ik buig richting de paal. 'Ik wil graag een medium ijsthee, een cheeseburger en ook een McFlurry M&M.'

'Wat moet jij Chris?' Vraagt Al, ook al had Chris gewoon zelf kunnen zeggen wat hij wilde.

'Nou wij kunnen wel samen doen toch? Weet je hoeveel jij hebt besteld?' Moppert hij. 'Zoveel zakgeld krijg ik ook weer niet.'

'Ik heb honger, dus nee, we doen niet samen.' Zegt ze op een bitchy toon terug.

'Nou dan geen milkshake, geen ijsje en 3 kipnuggets.' Zegt hij op hetzelfde toontje terug.

'Jongens, kom op, er staat een rij achter ons.' Zucht ik.

'Mevrouw, kunt u de bestelling aanpassen naar 3 kipnuggets? Schrap het ijsje en de milkshake!' Zegt Chris pissig.

'Nee, mevrouw, laat het zo!' Roept Al ertegen in. 'Hij heeft geld zat.'

'Jezus.' Mompel ik geïrriteerd.

'Alaina, doe niet zo!' Roept Chris kwaad. 'Echt Jezus je hoeft er toch geen twintig? Dat is duur.'

'Ik zeg toch, ik heb honger.' Brult Alaina terug, vergelijkbaar met de peuter die altijd in de supermarkt vloer ligt te krijzen om een koekje.

'Alaina hoe oud ben je nou, echt Jezus.' Zucht Chris hoofdschuddend.

'Nee jij, laat mij gewoon eten.' Zucht Alaina terug. 'Dus mevrouw, laat alles maar staan hoor.'

'Sorry, ik snap er niet veel meer van. Ik heb nu een grote milkshake aardbei, een grote friet, 20 kipnuggets, twee McFlurry M&M's, een medium ijsthee en een cheeseburger.' Zegt de paal, de ruzie onderbrekend.

'Ja en dat eerste gedeelte mag weg.' Bromt Chris.

'Nee, hij maakt een grapje. Dit was het.' Bromt Alaina terug.

Jezus wat een kleuters.

'Nee dit was niet de bestelling. Voor mij nog een groot Big Mac menu, met cola en ook nog een McFlurry M&M.' Noemt Chris op.

'Wie is er nou duur?' Sist Al naar hem.

'Dat was het!' Zeg ik snel, in de hoop dat we nu hier klaar zijn en dus dit geruzie kunnen afsluiten.

'Oké dat is dan 35 euro en 50 cent. U mag doorrijden naar het volgende raam.' Zegt de paal en Chris doet wat de stem zegt, geeft gas en beland bij het volgende raam, waar een knap meisje van zijn leeftijd hem opwacht. Sinds wanneer werken Fitgirls in de McDonalds?

'Vijfendertig euro en vijftig cent. Pinnen of contant?' Vraagt ze lief, haar lippen en borsten naar voren gedrukt.

'Pinnen.' Antwoorf Chris, plots een stuk kalmer, en hij houdt zijn pinpas tussen twee vingers.

Ze rijkt het betaalautomaat naar hem uit en hij drukt het pasje erin.

'Gelukt.' Antwoord ze, na het piepje van het apparaat. 'Bonnetje mee?'

'Als je op het bonnetje je nummer zet, graag.' Zegt hij soepel, maar ik walg ervan.

'Sure.' Zegt ze kauwgom kauwend. Ze draait de blonde lokken om haar vinger en schrijft met haar andere hand tien cijfertjes op het papier, om deze aan Chris te geven.

'Thanks.' Antwoord hij, en hij legt zijn pinpas en bonnetje op de stoel naast zich. Ik zie hem via de spiegel haar een knipoog geven en hij geeft dan weer gas om naar het volgende raam te rijden, we weten inmiddels wel hoe het systeem werkt.

'Ga je deze ook fixen?' Lacht Al, kijkend naar de volgende Fitgirl die zich achter het raam bevind.

'Krijg ik wat als het lukt?' Chris steekt zijn hoofd uit het raam en kijkt ons met een glimlach vol goede moed aan. Alles lijkt weer koek en ei.

'Één euro.' Antwoord Alaina.

'Daar doe ik het voor.' Chris klimt weer terug het raam uit en staat klaar om nog een nummer te fixen.

Het glas schuift open en het meisje overhandigd hem 2 volle zakken. 'Alsjeblieft.'

Chris pakt ze aan. 'Thanks.' Via de spiegel zie ik hem erin rommelen. Het meisje wil weer omdraaien en de ramen dichtdoen, maar Chris houdt haar tegen. 'Wacht ik mis iets.'

'Oh, sorry, wat?' Vraagt ze nerveus.

'Je nummer.'

Ik begin te schaterlachen. Ik kan er niets aan doen, maar het gebeurd gewoon.

'Volgensmij heb je genoeg chicks bij je.' Antwoord ze en ze doet het raam dicht en begint een volgende zak te vullen.

'Verdomme Otje.' Zucht Chris. 'Hij was zo mooi, echt poëzie, kom jij er aan met je kutlach.' Hij geeft weer gas en rijdt de auto de parkeerplaats op, waarna hij de auto stopt en uitstapt met de twee zakken in zijn hand.

Hij loopt de achterbak langs en klimt vervolgens naar binnen. 'Al, jij bent me 20 euro verschuldigd, Od, jij me het nummer van dat meisje.'

'Ja dag.' Al grist de zakken uit zijn handen en begint de inhoud aan de juiste persoon uit te delen.

'Ga je die eerste überhaupt bellen?' Vraag ik, kijkend naar het bonnetje met daarop een serieus nummer, en geen 0612345678.

Chris schud zijn hoofd, terwijl hij het doosje van zijn burger opent. 'Nee, ik vind het gewoon grappig om nummers te scoren.' Hij pakt het bonnetje uit mijn handen en maakt een foto met zijn mobiel. 'Misschien stuur ik het naar Rory, of Mason. Die hebben nog iemand nodig.'

'Ik ben vrij.' Antwoord Al daarop.

'En dertien.' Voegt Chris toe.

'Leeftijd is maar een getal. Van Otje zou je ook niet denken dat ze 16 is.'

'Hee!' Zeg ik, semi gekwetst en mijn mond vol cheeseburger. 'Ik kan je horen.'

'Ach kom op, kijk naar jezelf.' Al wijst naar mijn lichaam. 'Kijk ik ben nog aan het groeien en shit, maar dit is jouw eindresultaat.'

'En tot zover mijn zelfbeeld.' Ik rol mijn ogen en prik het rietje door het dekseltje in de ijsthee om vervolgens een slok te nemen.

'Misschien een borstvergroting?' Chris begint te lachen en gaat languit liggen, waardoor zijn voeten tussen mij en Al belanden.

'Is dat zo noodzakelijk dan? Een E-cup?' Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Jongens hebben het makkelijk, het enige wat van ze wordt verwacht is een sixpack te hebben.'

'Eerlijk vind ik borsten wel belangrijk.' Geeft Chris toe. Eikel. 'Ach wat hebben jongens het makkelijk zeg.' Voegt hij er sarcastisch achteraan.

'Jullie schoonheid hangt anders niet van moeder natuur af maar van de sportschool.' Ga ik er tegen in.

'Oh, dus jij valt alleen op jongens die een sixpack hebben?' Chris fronst zijn wenkbrauwen en ik schud mijn hoofd.

'Nee ik spreek vanuit het algemene 16-jarige meisje.' Zeg ik. 'Mij gaat het meer om het karakter denk ik.'

'Dat is in jouw geval wel nodig.' Alaina begint te lachen. Eigenlijk kan ik ze beiden op het moment wel vermoorden, maar ik vind het gesprek te interessant.

'Dus iemand zoals Rory, een sportieve sixpack jongen, vind je niet knap?' Vraagt Chris.

'Nou hij is niet lelijk, maar ik sta ook niet te springen om, weet ik veel, zijn vriendin te zijn. Zo'n leuk karakter heeft hij me afgelopen 2 dagen niet laten zien.' Ik mik de lege ijsthee beker naar een prullenbak en heb raak. 'Waarom heeft iedereen zo'n obsessie met Rory plots? Echt ik heb in 2 dagen nog nooit iemands naam zo vaak gehoord.'

'Dus op dit moment vind je hem niet leuk?' Alaina neemt geïnteresseerd nog een kipnugget.

'100% nee.' Antwoord ik, en ik pik een nugget uit haar doosje, zoals zij uit mijn yoghurt heeft gedaan.