Forgotten Feelings || REDNAVEI

25.

'Zoveel boodschappen?' Ik kijk verbaasd naar de drie grote en gevulde boodschappentassen die op het aanrecht staan en mijn moeder aan het uitpakken is.

'Er komen best veel meiden hoor, op mijn feestje.' Zegt Alaina, die de huiskamer binnen komt gelopen en het gesprek opvangt. 'En daarbij is mama toch weg, dus kan ik eten wat ik wil.' Fluistert ze, zodat mijn moeder haar niet hoort.

Ik rol mijn ogen en zucht. Ik heb er helemaal geen zin in, dat slaapfeestje van Alaina. Naast dat morgenochtend iedereen op bezoek komt, heeft ze die nacht ook nog eens allemaal meiden die komen slapen.

Gelukkig is mijn moeder niet thuis. Zij heeft ook helemaal geen zin in al die meiden, al gebruikt ze als excuus dat ze met dat lawaai zich niet kan concentreren tijdens haar meditatie, dus gaat ze samen met Brett naar een luxe hotel met spa. Waar het luxe en spa gedeelte voor nodig is als je heel de dag op je meditatiekussentje zegt te zitten, snap ik ook niet, maar goed, Chris en ik zijn nu dus de verantwoordelijke volwassenen in huis.

'Voor mijn verjaardag koop je anders nooit zo veel.' Zeg ik plagend, maar eigenlijk meen ik het wel.

'Voor jouw verjaardag komen anders minder mensen.' Kaatst mijn moeder terug.

True. Ik ben lang niet zo populair als mijn zusje.

'Trouwens, wat ga jij eigenlijk doen met je verjaardag?' Vraagt Alaina, ze gaat tegen over me aan de keukentafel zitten en kijkt me aandachtig aan.

Ik maak een nadenkend geluid. Ik heb nog even, toch? 'Welke datum is het?'

'Je bent volgende week zondag jarig.' Zucht ze geïrriteerd.

'Oké.' Mompel ik. 'Ik weet niet wat ik ga of wil doen.'

'Hi mam.' Slijmerig komt Chris de ruimte binnengelopen. 'Kan Rory blijven slapen vannacht?'

'Nee!' Zeg ik direct, waarna ik rollende ogen ontvang.

'En hoezo niet, Otje?' Mijn broer zet zijn handen in zijn zij.

'Omdat ik me mentaal moet voorbereiden op morgen nacht.' Ik vouw mijn armen over elkaar. 'En daarbij vind ik het ook heel ongemakkelijk.'

'Mij maakt het allemaal niet uit, ik ben er vanavond toch niet.' Mijn moeder haalt haar schouders op, en Al, Chris en ik kijken haar direct vragend aan.

'Waar ga je heen?' Vraagt Alaina voor ons drieën.

'Yogasessie middernacht, ben rond 4 uur pas thuis.' Antwoord ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Het erge is nog dat niemand van ons er nog raar van op kijkt.

'En je denkt toch niet dat we rond jullie kamer gaan sluipen? We gaan gewoon games spelen hoor.' Verspreekt mijn broer zich.

'Games?' Mam kijkt hem met opgehaalde wenkbrauwen aan. Ze weet niet eens welke computerspellen allemaal op zijn laptop staan.

'Je weet wel, monopoly en zo.' Overtuigt Chris haar, en ze gaat er nog in mee ook.

'Oké, dan komen Yumi en Mabel ook.' Besluit ik.

'Nee!' Zegt Chris op dezelfde manier als ik dat het had gedaan. 'Dat is ongemakkelijk!'

'Als Rory komt, komen Yumi en Mabel ook.' Zeg ik, zeker van mijn zaak, en ik loop al richting de huistelefoon om ze te bellen.

'Oké.' Zegt Chris.

'Oké.' Zeg ik.

'Ja, en ik dan? Dan nodig ik ook iemand uit.' Besluit Al.

'Nee, jij hebt je feestje letterlijk morgen.' Zegt mijn moeder en ik ben blij met haar besluit. 

Anders zijn we hier met ons zevenen, als het dan niet meer is.