24.

311 14 0
                                    

'Wat ben jij laat?' Yumi kijkt vragend op als ik naast haar aan een van de vele tafeltjes in dit klaslokaal plof, en het feit dat zij eerder op school is dan ik, zegt wel genoeg.

'Verslapen.' Antwoord ik, en ik check het bureau van de leraar, maar die is nog druk bezig met het voorbereiden van de les, wat mij de gelegenheid geeft Yumi volledig bij te praten over alles van wat er gisteravond is gebeurd.

'Hoe ging het oppassen gister?' Geïnteresseerd gooit ze haar ene been over het ander en vouwt ze haar handen in elkaar.

Ik trek een moeilijke blik. 'Kots. Heel veel kots.'

Haar ogen worden samengeknepen tot spleetjes. 'Kots?'

'Kots.' Zeg ik bevestigend. 'Die kinderen bleven maar huilen om een derde ijsje, vervolgens krijgen ze er een, loop ik even weg en zit alles onder de kots. Het was een drama.'

Ze trekt een vieze blik en opent haar mond. 'Hoe heb je het gefixt?'

'Dat is dus het erge, Rory is gekomen.' Zeg ik nu wat zachter omdat ik me er eigenlijk voor schaam.

'Rory?!' Gilt ze uit, direct legt ze haar handen voor haar mond als ze door heeft hoe hard dat was.

'Ja, Rory.' Sis ik. 'Hij heeft geen eens echt met me gepraat ofzo. Hij fixte alles en ging weer weg.'

'Dat is zo weird.' Ze fronst haar wenkbrauwen. 'Maar goed, hij is wel gekomen.'

'En ik denk dat ik dat nog de rest van mijn leven moet horen.' Zucht ik en ik leg mijn hoofd op het tafelblad.

'Maar hoezo zei hij niets tegen je dan?'

'Gewoon, hij loste alles op en was toen pleitte. Echt vet raar. Het ene moment heeft die aandacht te kort en doet hij van die rare streken, vervolgens neemt hij me mee naar zijn huis voor appeltaart en dan nu doet hij zo ongeïnteresseerd.' Zeg ik geïrriteerd.

'Oh mijn god.' Yumi schud me door elkaar. 'Ik weet het.'

'Wat?' Ik kijk haar met gefronste wenkbrauwen aan.

'Hij probeert je uit! Hij kijkt welke tactiek bij je werkt!' Enthousiast schrijft ze alles op in haar schrift. 'Eerst mocht hij je niet toen jullie tegen elkaar aan stootten, toen hij er achter kwam dat Chris jouw broer is begon hij met die streken, dat werkte niet bij jou want je werd boos in plaats van verleid, vervolgens gaat hij de lieve jongen uithangen, werkte ook niet echt, en nu doet hij alsof hij ongeïnteresseerd is!'

'Yuum, dat is letterlijk wat ik je net vertelde. Wat is je punt? En wat "werkt" niet?' Ik kijk haar niet begrijpend aan en ze rolt haar ogen als antwoord.

'Hij vindt je leuk en probeert je te versieren, duh!'

'Mij?' Proest ik uit, maar ze lacht niet met me mee.

'Ja jij, van die sloeries op school heeft hij vast genoeg.' Zegt ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is. 'Hij kijkt welke manier werkt om jou voor hem te laten vallen.'

'Maar ik vind hem niet leuk.' Zeg ik en ik kijk haar verbaasd aan.

'Daar probeert hij verandering in te brengen.' Legt ze uit.

'Je bent echt gek.' Zeg ik en ik wuif haar woorden weg.

'Kom op, hij heeft vast tegen Chris gezegd dat hij je leuk vind, anders doen Chris en Al toch ook niet zo!' Met markeerstiften zet ze lijnen rond iedereens naam, en een hele kringloop van acties ontstaat.

'Mijn hemel...' Mompel ik. 'Je hebt gelijk.'

Forgotten Feelings || REDNAVEIWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu