Till it's Time

The happiness I feel when you're around

VIII

The happiness I feel when you're around

Jade's PoV

Althea and I are now lying on the floor with her arms wrapped tightly around me. We were in that position for almost ten minutes now habang hinihintay na bumalik ang aming lakas.

     "Ayos ka lang ba Jade? Hindi ba kita nasaktan?" She asked me after a while.

     Sa totoo lang, my backside is aching dahil sa matagal na pagkakahiga sa sahig ng kubo, pero worth it naman iyon dahil masarap ang naging kapalit.

     Napansin ko ring tumitila na ang ulan sa labas but I don't really care 'cause I just wanna stay here for a bit kasama siya.

     "I'm fine lab. And no, hindi mo ako nasaktan kaya don't worry about me." Sagot ko habang humihikab. I feel sleepy but I don't want to sleep.

     "Ahm . . . Jade?" Nag-aalangan niyang sambit sa aking pangalan.

     Tumingala ako ng kaunti to look at her face and napansin ko na there's something she wants to ask, pero nagdadalawang isip siya.

     "Lab, you can ask me anything. What's bothering you?" I said.

     "Hi-Hindi ka ba nagsisisi?"

     Napaupo ako bigla sa kaniyang tinanong. "What do you mean? Ako nagsisisi? Sa nangyari sa atin?" Sunod-sunod kong tanong sa kaniya.

     Umupo rin siya without looking at me kaya inangat ko ang aking mga palad to caress her face.

     "Lablab, hinding hindi ko kailanman pagsisisihan ang nangyari sa atin dahil ginusto ko rin iyon. You didn't force yourself on me, in fact you've been an amazing lover and a gentlewoman too, because you took so much care of me. You're so considerate at hindi mo ako minadali so, thank you for giving me that wonderful experience." Madamdamin kong pahayag ngunit nanatili lang siyang tahimik.

     "Lab?" Hindi pa rin siya sumasagot kaya I thought she still feels guilty so I tried to get her attention again.

     "Lab. Althea . . . " She's still not paying attention. I watched her for a few seconds before noticing that she's looking at something else. Ah, kaya pala hindi ka sumasagot dahil nakatingin ka sa ano ko.

     "Aray!" Pinitik ko siya sa noo. "Para saan 'yon Jade?" She asked habang hinihimas ang kaniyang noo.

     "For being a pervert." Nakangiti kong sagot. "Lab, kanina pa ako nag-e-emote dito tapos hindi ka naman pala nakikinig." I picked up the blouse to cover my chest again, nabitawan ko kasi ito when I held her face.

     "Ha? Ano ba ang pinag-uusapan natin?" Tanong niya ulit.

     Pinagmasdan ko muna siya ng maigi to make sure she'll pay attention na. "Lab, tungkol sa nangyari sa atin ang topic, okay? You asked if pinagsisisihan ko ba iyon. Well, ang sagot ko is no, hindi ako nagsisisi lablab."

     Napalitan ng tuwa ang kanina'y lungkot na nakikita ko sa kaniyang mga mata. "Totoo?" Tumango ako bilang sagot and she wraps me in a tight hug once more.

     "Natutuwa rin ako Jade dahil hindi ka nagdalawang-isip na ibigay ang sarili mo sa'kin. Pangako, simula ngayong araw-," tumigil siya sa pagsasalita to look outside before she continues, "simula pala ngayong gabi, hinding hindi ako gagawa ng bagay na ikasisira ng iyong tiwala sa akin." She gently held my hands before placing gentle kisses on each knuckle.