​ေတာ္​ဝင္​သည္​...သို႔​ေသာ္​ျငားလည္​း

၁၀။ အလြဲမ်ားနဲ႔ အစျပဳ​ေသာ္​

​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔ ႏုိးလာ​ေတာ့ ကိုယ္​​ေပၚမွ ​ေစာင္​ကိုခြာၿပီး ကုတင္​​ေပၚကအဆင္​း ကုတင္​​ေအာက္​က ျပန္​႔က်ဲ​ေနတဲ့ အနီ​ေရာင္​အဝတ္​​ေတြကို ျမင္​မွ မ​ေန႔က မဂၤလာပြဲနဲ႔ မဂၤလာဦးညကို
သတိရတယ္​။

သြားၿပီ....မ​ေန႔ကငါ မင္​းသားနဲ႔.........။
​
​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔လည္​းခုမွ ကုတင္​တဖက္​စြန္​းကို
ၾကည္​့မိ​ေတာ့၊
​ေနာက္​​ေက်ာ​ေပး အ​ေနအထားနဲ႔ ​ေစာင္​ကို
လက္​​ေမာင္​း​ေအာက္​ ဖိၿပီးျခံဳ ထားတဲ့လူ။
​ေပၚ​ေနတဲ့ လက္​​ေမာင္​းတဖက္​မွာ အနီကြက္​​ေတြနဲ့ ကိုက္​ရာ​ေတြပါလား။
လက္​ဆိုမွ ထိုလူ႔လက္​ သြယ္​သြယ္​​ေလးက
မိန္​းက​ေလး မ်ားလား၊ အ​ေနာက္​ကျမင္​​ေနရတဲ့
လက္​​ေခ်ာင္​းရာ​ေတြနဲ႔ ပုခံုးသား​​ေတြကလည္​း
​ေဖြး​ေဖြး​ေလး။

ဘုရား​ေရ.....၊ ငါညက မင္​းသားဟုတ္​ မဟုတ္​
​ေတာင္​ ​ေသခ်ာမစစ္​​ေမးလိုက္​ရဘူး၊
မ​ေန႔ထဲက ဒီလက္​​ေတြ​ေၾကာင္​့ မသကၤာ ျဖစ္​​ေနတာ ၊ မ​ေတာ္​လို႔မ်ား မင္​းႀကီးက လူစားလဲထား
ရင္​ ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲ၊
ငါ မ​ေန႔က အိပ္​မိတာ ​ေယာက်္​ား​ေလးလား၊
မိန္​းက​ေလးလား​​ေတာင္​ မမွတ္​မိ​ေတာ့ဘူး၊
​ေတာ္​​ေတာ္​​ေသာက္​လိုက္​မိတာပဲ။

လူစားထိုး မိန္​းက​ေလး ဆိုရင္ ​ငါ့ဘဝ​ေတာ့
မ​ေတြးရဲဘူး၊
ကုတင္​​ေပၚက လူက​ေကာ အသက္​​​ေတာင္​ရိွ​ေသးရဲ႕လား ႏိုးၾကည္​့ရမွာပဲ...........။

"​ေဟ့ ​ေဟ့၊ ထစမ္​း.....၊ ထဦး.....ထ...ထ....။"

​ေပၚ​ေနတဲ့ လက္​​ေမာင္​းကိုပဲ လႈပ္​ကိုင္​ႏိုးရတယ္​။

ႏိုးလာ​ေတာ့ သူ႔မ်က္​ႏွာျမင္​ၿပီး ႐ုတ္​တရက္​
ထထိုင္​​မွ ရင္​ဘက္​​​ေပၚသြားတဲ့ ​ေစာင္​​ေၾကာင္​့
သာ ​ေယာက်ာ္​း​ေလးမွန္​း သိရတာ။
တြ႔ံ႐ႈံ႕​ေနတဲ့ မ်က္​ႏွာ​ေလးက လွသား။
​ေယာက်ာ္​းဆို​ေတာ့ လွတာဘယ္​ဟုတ္​မလဲ၊
​ေခ်ာတာ​ေပါ့......။

ရိ​ေပၚ​ေတာ့ သူ႔မ်က္​ႏွာနား၊ ​ေ႐ွာင္​းက်န္​႔ မ်က္​ႏွာ
ႀကီးကို အနီးကပ္​ျမင္​လို႔ လန္​႔ၿပီး ထထိုင္​လိုက္​တာ၊ တစ္​ကိုယ္​လံုးကို အီစိ္​မ္​့သြားတာပဲ၊
​ေက်ာတ​ေလ်ာက္​ ​ေအာင္​့ႁပီး ​ေအာက္​ပိုင္​းက
​ေတာ္​​ေတာ္​ နာ​ေနတာပဲ၊ အခုလည္​း သူ႔မ်က္​ႏွာ
ၾကည္​့​ေနတဲ့ မ်က္​လံုးႀကီးက ကြၽတ္​က်​ေတာ့
မတတ္​၊ ဆက္​မထိုင္​ႏိုင္​​ေတာ့ဘူး.....၊
ျပန္​လွဲမွ ရ​ေတာ့မယ္​။