"အင္း အခုေတာင္ ကိုယ္ဆာေနၿပီ.......။"
"ဟြန္း...ေကာက ကြၽန္ေတာ္ျမင္တိုင္း ဆာေနတာပဲ...............။"
"အဲ့ဒါက ခ်စ္လို႔ေလ......၊
အင္းပါ...လီဝမ္ေလး ခြင့္မျပဳရင္ ကိုယ္ဘာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္..........။"
ကြၽန္ေတာ္ အမူလြန္သြားတယ္ထင္တယ္၊၊
က်န္႔ေကာ မ်က္ႏွာေလးက ခ်က္ခ်င္းကို ညိဳးက်
သြားတယ္၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာလား၊
ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ဆိုးသြားတာမ်ားလား........။
"ေကာ.....။"
".................။"
"ေကာ ....ကြၽန္ေတာ္က ဘာလို႔ခြင့္မျပဳရမွာလဲလို႔ ၊ ကြၽန္ေတာ္က ဟို...႐ွက္...႐ွက္လို႔ မူေနတာေလ.....၊
ေကာ...စိတ္ဆိုးသြားတာလားဟင္.......။"
"ေကာ.........။"
"ကိုယ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး၊ ကိုယ္လည္း စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကည့္တာေလ၊ ကိုယ့္လီဝမ္ေလးေျပာတာ ဘာလို႔စိတ္ဆိုးရမွာလဲ ပိုေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေသးတယ္..............။"
"ဟုတ္.....၊ ေကာကြၽန္ေတာ္ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းစရာမလိုပါဘူး၊ ေကာဘယ္ခ်ိန္လိုခ်င္ခ်င္
ယူလို႔ရတယ္............။"
"ကိုယ္က လီဝမ္ေလး ခြင့္ျပဳ !!....။"
"ခြင့္ေတာင္းစရာ မလိုပါဘူးဆို.......၊
ကြၽန္ေတာ္က ေကာအပိုင္မလို႔ သြန္လိုသြန္
ေမွာက္လိုေမွာက္ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ရိွၿပီးသားပါ.....................။"
"အိုက္ယားးးး ကိုယ့္ေကာင္ေလးက စကားတတ္လိုက္တာကြာ.....။
သြန္ေတာ့မသြန္ဘူး...ေမွာက္ပဲ ေမွာက္ပစ္မွာ။"
"အာာာ ေကာေနာ္.....။"
"ကိုယ္ ခ်စ္မယ္ေနာ္.....။"
"ဟုတ္ ႀကိဳက္သေလာက္သာ ခ်စ္...။"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္သည္...သို႔ေသာ္ျငားလည္း
Historical Fiction"ေျမာက္ေလတိုက္လွၿပီ... သခင္ကိုလည္း လြမ္းလွၿပီ။ နန္းေတာ္စြန္း ေနညိဳရီ... သခင္အနမ္းေတြ လြမ္းလွၿပီ။ ေရႊသလြန္ထက္က ျမကတၱီပါ... သခင္ရင္ေငြ႔ မမွီႏိုင္ပါ။ ညတြင္ ပိုမိုလြမ္းမိ... သခင္ထံ ပံုအပ္ခ်င္မိ။ ေမွးစက္ မေပ်ာ္ႏိုင္တာ...
