Chłopcom i dziewczętom z NSZ-tu (aneks informacyjny)

4 0 0
                                    

Według najnowszych badań w Powstaniu Warszawskim brało udział ok. 4800–5000 żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych obu odłamów (NSZ-AK i NSZ-ZJ). Pomimo iż Komenda Główna NSZ i struktury polityczne podziemia narodowego były krytyczne wobec koncepcji powstania zbrojnego w Warszawie, żołnierze NSZ-AK i NSZ-ZJ w pierwszych dniach sierpnia 1944 r. przystąpili do Powstania podporządkowując się dowódcy Okręgu Warszawa-Miasto NSZ-AK płk Spirydionowi Koiszewskiemu ps. „Topór".

Oddziały NSZ walczyły w wielu częściach Warszawy. Z dużych i najbardziej znanych można wymienić: Brygadę Dyspozycyjno-Zmotoryzowaną „Koło" (walczącą od 1 sierpnia do nocy 31 sierpnia 1944 r. na Starym Mieście, później do końca września – na Śródmieściu), kompanię NSZ „Warszawianka" zgrupowania AK „Chrobry II" (od 8 sierpnia do początku października 1944 r. walczącą na Śródmieściu – rejon ulic Żelaznej i Chmielnej oraz Dom Kolejowy, w szeregach kompanii walczył ochotnik do Auschwitz, rotmistrz Witold Pilecki), pułki NSZ im. gen. Władysława Sikorskiego i gen. Jana Henryka Dąbrowskiego w ramach zgrupowania AK „Harnaś" (walczyły na Śródmieściu: pułk im. Sikorskiego brał udział w szturmie na Pocztę Główną 1 sierpnia 1944 r. oraz w walkach o Komendę Policji, kościół św. Krzyża i ulicę Czackiego; pułk im. Dąbrowskiego walczył w rejonie Filharmonii Narodowej, 28 sierpnia 1944 r. został on zdziesiątkowany wskutek trafienia niemieckiego pocisku artyleryjskiego) oraz batalion NSZ im. brygadiera Czesława Mączyńskiego (od 1 sierpnia do ok. 25 sierpnia 1944 r. walczył w Lasach Chojnowskich). Oprócz nich w Powstaniu walczyło wiele pojedynczych plutonów i drużyn NSZ.

NSZ wydawało własną prasę: gazety „Szaniec" i „Wielka Polska" (kolejno związane z NSZ-ZJ i NSZ-AK), „Głos Starego Miasta" (później „Żołnierz Starego Miasta", wydawany przez Brygadę „Koło") oraz dziennik „Naród Walczy". Działalność prasowa narodowców miała na celu informowanie społeczeństwa o przebiegu walk w Warszawie, sytuacji na frontach II wojny światowej, ostrzeganie przed działalnością komunistów oraz podtrzymywanie morale wśród powstańców.

Szacuje się, że w Powstaniu Warszawskim zginęło, zostało rannych i zaginionych 1079 żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych.

Ave Varsovia - morituri te salutant!Where stories live. Discover now