W obozowym piekle... (aneks informacyjny)

4 0 0
                                    

Durchgangslager 121 Pruszków – niemiecki nazistowski obóz przejściowy, utworzony 6 sierpnia 1944 r. na terenie dawnych Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Pruszkowie (o powierzchni 48 hektarów); jego celem była koncentracja ludności cywilnej wypędzonej z Warszawy w czasie Powstania Warszawskiego i jej selekcja.

W obozie dokonywano selekcji więźniów: młodych żołnierzy Armii Krajowej lub mogących być podejrzanymi o udział w Powstaniu wyłapywano spośród tłumu uchodźców i rozstrzeliwano lub zsyłano do obozów zagłady, młodzież i dorosłych obojga płci w sile wieku (w wieku od 15 do 60 lat w wypadku mężczyzn, a 50 – w wypadku kobiet) wysyłano na roboty przymusowe do III Rzeszy, a ludzi niezdolnych do pracy (kobiety z dziećmi do lat 15, starców, kaleków, osoby ułomne) rozpraszano po Generalnym Gubernatorstwie, zostawiając ich bez środków do życia. Warunki życia w obozie były bardzo ciężkie: dziewięć hal produkcyjnych było przepełnionych, głód, brud, zaduch, choroby, wysoka śmiertelność i terror niemieckich okupantów.

Przez obóz przeszło wg różnych szacunków ok. 390-685 tys. Warszawiaków. Nieznana jest dokładna liczba zmarłych i zamordowanych przez Niemców Polaków na terenie obozu. Szacuje się, że ok. 60-70 tysięcy więźniów zostało zesłanych do obozów koncentracyjnych, 87-160 tysięcy wywieziono do pracy przymusowej w Rzeszy, a ok. 168-360 tysięcy rozproszono po Generalnej Guberni. Ok. 30-100 tysięcy osób udało się przy pomocy polskiego personelu obozu zwolnić z obozu bądź uwolnić dzięki organizacji ucieczek.

Obóz przestał istnieć nocą z 16 na 17 stycznia 1945 r. po ewakuacji niemieckiej załogi obozu.

Ave Varsovia - morituri te salutant!Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz