Chapter 14: Halo

274 172 95
                                    

This chapter is dedicated to following people who are always there when I need them. Salamat po kahit na napakakulit ko sa inbox niyo eh you spare your time just to give me a favor. Andito lang din ako if you need me anytime. Thank you guys Voidereux silverousss Leyya_Len gloomykun salamat sa motivationBlaccath dito lang ako bhe if you need any help except money joke and to Janmiel_is_Army yung pagkagising eh yung message mo yung nakita ko. You made my day. Thank you guys


THIRD PERSON'S POINT OF VIEW

Kasalukuyang naglalaro sa hardin ang batang si Eno kasama ng kanyang mga laruan. Namimiss na niya ang kanyang kaibigan na si Luke, simula ng kinain ito ng liwanag. He was uncertain kung saan pumunta ang kanyang kalaro. Although obvious naman daw na sa Heaven but he really wanted an evidence. Does Heaven is for real? Dapat makapunta daw siya doon para masabing totoo ang langit. He nodded abruptly. Kung ano-ano na naman daw kase ang pumapasok sa isipan niya.





"I'm seven years old. I have a mature mind already, and why should I keep myself here locked in this fortress? Why do my parents are so over-protective with me and to think that I won't do anything stupid for goodness' sake."





Napagdesisyunan niyang tumakas sa napakalawak na fortress. He doesn't really know kung saan talaga ang tamang daan but he do followed his instincts na tama ang kanyang tinatahak. Mukhang may sense of direction ang batang ito.





He passed the guards without noticing him. He was really happy because he actually escaped from that hell. Ang problema na lang niya ay kung paano siya makakaalis sa gubat. Oo, nasa loob ng tagong gubat ang fortress na tinitirhan niya.





"Luke, magpakita ka na kase. Sasama ako sa'yo. Ayoko na doon. Ako na lang mag-isa ang naglalaro sa bahay. My parents are busy and they didn't even bother to play with me. Two years na yun Luke simula ng magpakita ka sakin. Nasaan ka na ba? Huhuhu"





He cried wondering deep in the jungle. He stumbled on the tiny stones na kanyang nadaraanan but he was determined to get out of that forest. In a moment, he saw a road and he was very happy to go there. Nag-abang siya ng masasakyan and the good Samaritans brought him to a city. Magaling magdrama ang batang ito.





Dinala siya sa DSWD. He was ready to be adopted at tanggap na niya yun. Pinanalangin niya na sana ay hindi na siya mahanap ng kanyang mga magulang. Suwail talagang bata.





Luckily, may umampon nga. Masaya siya dahil feeling niya ay mababait ang mag-aampon sa kanya. They are laughing inside the car and talking about some things until all of a sudden, they crashed on a big tree. Parang nag slow motion ang lahat at kitang kita niya how his adoptive parents were instantly killed by a branch of tree pierced on the neck of his adoptive father who was the driver and his adoptive mom who hit her damn head on the wind shield.





He cried so hard at nakisabay ang ulan sa pagsimpatya sa kanya. He wished to go home na lang. He was cold. Kahit na may dugong dumadaloy sa kanyang ulo ay hindi niya alintana. Napansin niya ang isang dark ugly creature na gusto siyang lapain. It grabbed his tiny arms at wala siyang ibang magawa kun'di ang pumiglas at sumigaw sa takot.





Damn this lucky boy dahil yung kamay ng halimaw ay naputol gamit ang isang gintong espada na hawak ng isang batang anghel. And there you can imagine how the boy Eno was delighted to see that his playmate will be able to save him against the drastic situation he is right now.





Her Secret Identity (ON-GOING)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora