Her Secret Identity (ON-GOING)

Chapter 18: Demonic Old Hag

MIA'S POINT OF VIEW

"Eno! Bakit napakatigas ng ulo mo ha?! Inaantay ka na ng tutor mo dito sa loob but you preferred to stay outside! What's wrong with you?! Why are you being like this? You are making my heartache for goodness' sake!"

Shems. Nandito na naman ako sa panaginip kong 'to. Hindi niya pinapansin ang babaeng nanenermon sa kanya. Kung nandyan siguro ako napektusan ko talaga siya ng bongga. Why can't he just obey his mom's orders? Mahirap ba iyon? I think mama niya yung babae based on her posture.

"Leave me alone mom. Alam ko na lahat, bakit ko pa kailangan ng tutor kung lahat ng subjects sa high school eh napag-aralan ko na? Why can't I be a normal goddamn teenager for the rest of my life? Don't you see I'm mature now! Hindi na ko bata para makulong sa stupid fortress na 'to!" nagdabog siya at agad na umalis sa kanyang ina na panay tawag sa kanyang pangalan. Naku, sarap batukan ng isang 'to. Napakabastos.

Nag change yung setting and nasa kwarto na yung lalaking si Eno na mukhang kasing edad ko yata. Nagmukmok lang siya buong magdamag at hindi man lang kumain. How could he even do that to his mom?

He looked in the mirror at laking gulat ko na nasa loob ako ng katawan niya. I'm looking at his hands, I mean our hands. So nadamay pa ako sa kagaguhan niya kanina? But, our reflection is blurry. Bakit ganoon? Hindi makita ang totoong itsura niya.

"Andito ka lang pala, kanina pa kita hinahanap. Tara sumama ka sakin, may pupuntahan tayo."

His eyes sparkled sa sinabi ng lalaking nakaputi at teenager din na kagaya niya. Bigla silang nagteleport at agad na nawala sa fortress. Saan na naman kaya sila magsusuot? Napakatigas talaga ng ulo ni Eno! Now, how can I follow them? Nagulat na lang ako sa biglang pag-change na naman ng settings. Ano ba iyan? Bigla akong sasanib sa katawan niya tapos mawawala. Ang gulo naman ng panaginip.

"Napakaganda naman dito Luke! How did you find this place? This is so amazing! I hope na nandito na lang ako habang buhay!" he was really astounded to the view he's seeing right now, they are on a cliff of a mountain where they can see the vast meadows and forests, basta sobrang ganda. Sabagay kung makulong ka man sa fortress ng mahabang panahon ay ganoon talaga ang magiging reaksyon mo.

"I'm glad you like it. Minsan na lang kase ako paalisin ni Ama. I don't know why, palagi Niya pa akong pinagsasabihan, tsaka paulit ulit na lang, nakakairita. For sure papagalitan na naman ako mamaya kapag nakauwi ako." Parehas silang napabuga ng hangin. Same situation parehong strikto ang aming mga magulang.

"Bakit ganoon sila? Hindi ka ba nagtataka? Baka may nililihim sila sa'tin. Tapos, how come kilala ka ng kuya ko nung bata pa tayo? Hindi ka ba nagtataka Luke?" humalukipkip si Luke at parang nag-iisip.

"That's what I'm thinking Eno. I have the guts talaga na may alam ang mga magulang natin. But as of now, let's enjoy the view and be free as a bird. We never know kung hanggang kailan natin mararanasan 'to. Here I brought food." Masaya silang kumaing dalawa. Kay gandang pagmasdan.

Once again nag change na naman ang settings. Luke teleported Eno back at his room. Nagitla silang dalawa nang nag-aabang pala ang nakatatandang kapatid ni Eno. He was really not in the mood.

"I've told you to stay away from my brother, Luke. Bakit napakatigas talaga ng ulo niyong dalawa? Go home now!" madiin at may maotoridad itong tono.