Prologue

427 18 11
                                    

"Doctor Flores?"

I opened my eyes the moment I heard someone called my name. Bumangon ako at umupo sa kama, I did some stretching bago tuluyang tumayo at dumiretso sa pinto. I opened the door and I saw my assistant nurse, Cherry, sa tapat ng room ko.

"What?" I simply asked. She smiled at me and handed me a file. Obviously, it's a new patient's file.

I took the file and stared at it for a while. I sighed and then rolled my eyes because of irritation. New patient na naman. Wala talagang balak ang tatay ko na pagpahingahin ako. Pagkatapos ng halos isang buong araw sa loob ng operating room dahil sa dalawang pasyente ay may panibago na naman akong ooperahan. Though, alam kong hindi naman 'to agad agad pero ... kahit na ba!

"Good morning," Cherry said sabay ngiwi. I rolled my eyes at her at tinapon sa study table ko ang file na binigay niya sa akin.

"Tell my dad I'm going to resign after this," I said but she didn't buy it, instead, she just laughed at me at tinulak 'yung dala niyang cart papasok ng kwarto ko. I closed the door nang makapasok si Cherry sa loob.

"Eat your breakfast na po, Doc..." she said as she opened the cover of my breakfast. I groaned the moment I saw the food.

"Bigyan niyo naman ako ng totoong pagkain, please. I'm not even a patient of this hospital pero ang binibigay niyong pagkain sa akin ay pagkain ng mga pasyente," reklamo ko sabay marahas na umupo sa kama habang tinatanggal ang lab gown ko.

I saw Cherry laughed again, probably thinking na paulit ulit na lang ang ganitong scenario. Talagang magiging paulit ulit 'to kung hindi nila aayusin ang trato nila sa akin. I'm one of the best cardiothoracic surgeons this hospital has pero ganito ang trato nila sa akin? It's so unfair!

"Your dad told us not to comply to what you want, Doc," she reminded me again. Hell, as if I didn't know that already!

Ang akin lang naman, dapat marunong rin silang itrato ako ng katulad ng trato nila sa ibang mga doctor dito sa hospital na 'to. Masyado silang naghihigpit lahat sa akin dahil lang sa anak ako ng CEO ng hospital na 'to at 'yun ang utos sa kanila ni dad. E, sa akin na nga napupunta halos lahat ng pasyenteng ooperahan sa puso tapos ganyan isusukli nilang treatment sa akin? Grabeng unfair lang talaga.

"Magre-resign na talaga ako," I pouted and I saw Cherry laughed again. She pushed the cart with my food on it malapit sa bed ko at tinuro 'yun.

"You should eat, Doc..." she said habang nakangiti sa akin.

I rolled my eyes again pero kinuha na rin naman 'yung spoon and fork dahil kanina pa kumakalam ang tiyan ko sa gutom. I just finished operating two patients in a row 3 hours ago and halos isang oras lang ang naitulog ko.

"Nasa office ba si dad, Cherry?" I asked her amidst my eating.

"Wala pa po, Doc. Mamaya pa raw pong hapon siya dadating dito, may inaasikaso lang po siya sa firm ng kuya niyo," she said and napataas ang kilay ko.

"What do you mean? May problema ba sa firm ni Ashton?" I asked her but she didn't seem to know dahil wala siyang maisagot.

"Pero sinabi po sa akin ni Dr. Flores na 'wag daw po kayong paalisin ng hospital hangga't hindi niya po sinasabi na pwede na po kayong umalis," she said at mas lalong napataas ang kilay ko.

Aalis ako kung kailan ko gusto. He didn't have to say that because he already knew na hindi ko susundin ang gusto niya. I'm worried about my brother. Baka kung anong case ang napunta sa kaniya kaya ganoon na lang ang action na ginawa ni dad.

My dad never went to my brother's firm because he knew that Ashton could handle every case well. And now that he's in Ashton's firm only means that something is definitely wrong and the fact that he didn't want me to go there only means that I'm included sa matter na 'yun. But why, right? That's why I need to go there to find out everything.

Amidst Uncertaintiesحيث تعيش القصص. اكتشف الآن