Across The Great Barrier

27

"Anong kailangan kong malaman?" I asked them, hindi ko na napigilan ang sarili ko at pumasok na ako sa loob. I don't know what's happening but I think I really need to know this.

"Amber..." sabay nilang sabi saakin, nakita kong may namumuong luha sa mga mata nila.

Bakit ba sila naiiyak? Ano bang dapat kong malaman?

"Ano po 'yon?" I asked them, nakunot ang noo kong papalit palit ng tingin sa kanila. Hindi ko maintindihan.

"Janine, sabihin mo na." Mama said, tinapunan ko siya ng tingin pero yumuko siya. I looked at Tita na ngayon ay namumuo na ang mga luha.

"Amber.. I'm your.. Mom..." She said na mas lalong kinakunot ng noo ko.

Ano bang sinasabi niya? She's my what? Is it some sort of a prank?

"What?" I asked her, Pakiramdam ko mababaliw ako sa mga sinasabi niya at sa mga sasabihin niya.

"Amber.. I-I'm sorry..." She started crying na mas kinalambot ng tuhod ko, I hate it kapag nakakakita ako ng umiiyak. Tumingin ako kay Mama na ngayon ay nakayuko parin, lumapit ako sa kaniya at hinawakan siya sa balikat.

"Mama, ano ba 'tong sinasabi ni Tita?" I asked, She looked at me and She gave me a smile.

"Pakinggan mo siya, pakinggan mo ang Mommy mo..." She said, She nod at me and She walked away. Tinawag ko siya pero hindi siya lumingon, bakit ako iniiwan ni Mama?

Pakiramdam ko matutumba ako sa sobrang panlalambot ng tuhod ko, tiningnan ko si Tita na kasalukuyang umiiyak.

It hurts...

"Amber..." She said

"Tell me, nagsisinungaling ka 'di ba?" Pangungumbinsi ko sa sarili ko but She just shook her head, "T-tita, sinabi ko naman po na...H-handa akong maging anak niyo p-pero hindi po ganito... si Mama po ang Mama ko at wala pong magbabago doon..."

"Amber...please listen to me.." She tried to touch me pero humakbang ako palayo sa kaniya. Hindi ko siya kayang talunan ng tingin dahil sa mga sinasabi niya.

"Tita.. t-tita po kita.." I said

"No... I'm your Mom.." She urged

"No!" I shook my head, dahil naguguluhan ako sa mga nangyayari, "Mama!" Patuloy akong sumisigaw para matawag si Mama pero hindi siya lumalabas, hindi ko siya makita. Nagsimula nang mag init ang gilid ng mga mata ko.

"Amber, Irene and I were bestfriends....good friends but not until Jude, your dad, fell inlove with her..." She stopped, She wipe her tears and continue sobbing, "Your dad was my first love, your Mama knows that. I just can't accept the fact that Jude....love her, so I did something to get him... I betrayed your Mama, I did something and then... you came." I stopped at hinayaan ko ang sarili kong makinig sa kaniya.

I don't know but I just let her to speak, nanlalabo na ang mga mata ko kaya sinubukan kong pigilan ang mga luhang nagbabadya.

"At first, Irene get mad at me. Our friendship ruined, She left me but Jude did not. She sacrifice her love for your Dad... She sacrifice her own happiness, just for you to have a complete family.." Nahihirapan na siyang magsalita dahil sa mga luha pero sinusubukan niyang sabihin ang lahat saakin.

My tears started to fall and I just found my self crying...

"She left Jude for you...for us." Nahihirapan na siyang magsalita dahil sa iyak niya.

Parang binibiyak ang puso ko sa mga naririnig ko...

"I was so happy back then. I gave birth with Jude by my side.... He did not left me, He tried to love me for you... but your Tita Emily knew about my pregnancy, She... tried to kill.....you."