Wicked Witch

Chapter 27

Weeks after my birthday, the properties, funds, and other inheritance that my mother left me have been transferred under my name.

Ang ibang shares din sa kompanya ng mga Castañeda ay nailagay na sa pangalan ko.

Nagsimula si Lucho na magtrabaho kasama si Daddy. Hindi ko alam kung paano ang kalakaran ng business deal nila ngunit umaasa na lamang ako na bumalik ang lahat sa dati para kay Dada.

After everything that happened, I finished my schooling at Cagayan and fly to New York to study for College. Sumunod ako sa kagustuhan ng ama na kumuha ng Business Management. Kasama kong lumipad si Mamita rito upang makasama rin namin si Dada.

But unlike what my father wanted, imbes na tumira sa bahay na binili niya para kay Dada upang makasama ko sila ni Mamita roon, I requested to have my own place. Mas malapit iyon sa University kung saan ako nag-aaral.

My grandfather is still undergoing rehabilitation from his stroke. Hindi pa rin nito maigalaw ang kalahating katawan nito. Nakakapagsalita ito nang maayos ngunit hindi pa nito naigagalaw ang isang kamay at paa. He's now supported by a wheelchair.

Hindi ko siya kayang tignan. Hindi ko matagalang makita siya sa ganoong kalagayan. Ito rin ang isa sa dahilan kung bakit sumunod na lamang ako sa kagustuhan ni Daddy. I feel partly responsible of my grandfather's disability.

I started to live in my own unit but my father didn't let me live alone. Dad hired a new maid to live with me and Ate Lala for my security. Dahil lingid sa kaalaman namin ay matagal na palang nakakatanggap ng death threats si Daddy. Saka lamang niya iyon pinaalam sa amin nang maging ako ay makatanggap ng isa simula nang ganapin ang engagement party.

It was said that it started when the scandal about him and Aubrey Ricafort surfaced. That's why he's been into hiding. Ngayon ay patuloy pa rin ang pag-iimbestiga kung sino ang nagpapadala ng mga death threats.

"M-Miss R-Raegan."

Mula sa pagtitipa sa harap ng laptop ay natigilan ako nang marinig ang nauutal na pagtawag sa akin ng bagong maid.

May mahigit na tatlong taon na simula nang manirahan kami rito at mahigit tatlong taon na rin siyang naninilbihan sa akin ngunit palagi ko pa rin itong napapansin na waring takot na takot sa akin.

She even looked familiar but I can't point out who she looks like or when did I see her. Ipinagsawalang bahala ko na lang iyon. Maybe her face is just too common. Ngunit minsan, hindi ko maiwasang isipin kung saan ko nga ba nakita ang mukha niya.

"H-Handa na po ang h-hapunan sa labas.", pagbibigay alam niya sa akin.

Hindi ako umimik at pinagpatuloy ang ginagawa. Hindi tuloy nito malaman kung ano ang sunod na gagawin nang hindi ako gumalaw para lumabas at kumain.

She fidgets on my side as she nervously waited for me.

Pinabayaan ko siyang maghintay sa akin doon. Hindi ko kasi mapigilang mairita. She never complete her sentences without stuttering when talking to me.

Naririnig ko naman itong nakakapagsalita nang maayos kapag kausap ang ibang tao. Sa akin lang talaga siya nauutal at laging natataranta sa takot.

Narinig kong may biglang nagbukas nang pabalang sa pinto ko nang ilang sandali pa ay hindi ako kumilos.

"Hindi ka pa ba tapos?", boses ni Ashton iyon.

Dire-diretso siyang pumasok sa kuwarto ko.

I heaved a deep sigh. He is already currently working in the company. He just visits from time to time when he wants to. Lalo na tuwing pagod na pagod ito mula sa trabaho at gustong takasan ang responsibilidad doon upang pumunta rito.