Uno Amore

Epilogue

Thank you kasi umabot ka sa puntong ito. Gusto ko lang magpasalamat sa 'yong nagbabasa nito. Tandaan mo, I will always be in your heart until forever. Mwah.

Bambino

7 years later

Naiinis ako kasi pasaway na naman ang mokong. Kumakain na naman ng matataba. 'Yan tuloy, ang taba na niya. Pero I find it cute the way he is now. Masaya ako kasi kumpleto lahat ng impotenteng tao no'ng pasko.

Akala ko talaga ano na ang nangyari kay tita pero suspense lang pala ang lahat ng iyon. Nagpasko sila sa mansion at sobrang saya ng araw na iyon kasi kumpleto kami. Her mom,dad, and siblings.

"That's not how to do Zazrill. I show you how to do that."

Ang cute tignan ng dalawang ito. Manang-mana talaga sa kaniya ang bambino ko. Kung makulit ang ama, mas makulit naman ang naging bunga.

"Daddy, I want to be like hulk. Strong and bold, and can defeat enemy."

Tumawa ang daddy niya. "Son, you don't need to be like hulk because you're strong just like your father."

"Really, daddy?"

Tumango si Zazdrick. "Zazrill, you're a Faciano so you're strong. Sometimes you couldn't just tell how strong the people was but this." Tinuro ni Zadrick ang puso ng anak namin. "This would proves how strong you were. Not all physical fit and bold were strong, yes they're strong in physical way but not in emotional way."

Alam kong lalaking maayos ang anak ko kasi napakabait ng asawa ko. Although he's quite naughty sometimes but... he has a good heart. Everytime we went to the common places we both know.

'Pag may nakita siyang palaboy-laboy sa daan. Hindi siya nagdadalawang-isip na tulungan ito. Kahit nga kakainin namin sana iyon, binibigay niya sa nangangailangan.

"Ngit, bakit ka nandiyan. Halika dito. Samahan mo kami dito, maglalaro daw tayo ng snake and ladder."

"Snake and ladder? Huh?"

Pumunta ako sa gaw ng mag-ama ko at umupo sa tabi nila. They're both quite happy kasi naka-uwi na rin kami sa wakas sa pilipinas. We're now at our mansion. Hindi ko talaga lubos maisip kung bakit mansion talaga ang gusto niya. Eh puwede naman 'yong simpleng bahay lang.

Iba kasi ang balak ng mokong. Gusto niya kasing magtayo ng basketball team kaya pinagawa niya itong mansion na ito.

Umupo ako sa tabi ng anak ko. Nakita kong ngumuso ang asawa ko pero kinindatan ko na lang siya. Nahahawa na tuloy ako sa mga kinikilos niya.

"Pa'no ba 'yan?" tanong ko.

Tumingin ang anak ko sa 'kin. "Medeli leng 'to mom. All you need is to passed all hurdles and then bingo, you'd survive."

"Paano kung mapunta ako sa snake?" seryosong tanong ko.

"Eh 'di kakagatin," sabat ni Zazdrick.

Kinagat niya pa ang pang-ibabang labi niya. Nang-aakit na naman ang kurimaw. Hindi ko na lang pinansin ang mga pinaggagawa ni Zazdrick.

"Babalik ba ako sa baba kung makagat ako?" tanong ko ulit sa anak ko.

"Ye—"

"Puwede ka rin namang makabalik sa taas," kinindatan ako ng tipaklong.

Hindi ko siya pinansin. "Okay, I get it. Lat's play the game."

Nagsimula kaming maglaro and it's quite good para sa akin. Maganda 'tong larong ito with the family. It's Zazdrick turn to flip the dice at sakto namang napunta siya sa may ahas kaya bumalik ulit siya sa baba.