Chapter 9

558 19 0
                                    

|Chapter|9|Beauty|

Napatitig ako sa text ni light, for some reason I got nervous.

From Light:
Ate, our family lawyer died five hours ago, and now I need one.

Napapikit ako ng mariin at napahilot sa aking sentido. This is the tenth family lawyer this time. Simula ng ako ang namamahala sa HUE Empire, kuya decided to leave this company cause he is with mes now, kaya ako na ngayon ang CEO ng kompanyang ito, kompanyang huwad lang, balat kayo para mapagtakpan ang totoong business na nangyayari.

ACAH's (Ashley's Companies and Hotels) is also my problem, ayaw kasi ni light na humawak ng kahit na anong business namin except for the drug dealing dahil wala syang choice, hindi kasi pwedeng ako dahil ayaw ni mama at papa. Kuya wants me to handle it too, pero paano? Kung ang HUE Empire pa nga lang ay halos sumabog na ang ulo ko? I am not as great as kuya, nakaya niyang pamahalaan ang lahat ng business namin ng sabay. And Light, I know he is skilled and he suits very well to be the CEO of ACH's kahit pa netong HUE Empire na pinapamahalaan ko ngayon, but he is too lazy for goodness sake.

My phone rang again and it's a call from my Beauty's Shoes's  manager. May pagawaan ako ng mga sapatos na ako mismo ang nagdedesenyo, pero lingid ito sa kaalaman ni papa at mama, it's only Light and kuya knew about my passion, at ito ang ginagamit ni light pang-blackmail sa akin.

"Yes?" Sabi ko na kasabay sa pagbuga ko ng hangin.

"Maam, yung si mister, Trinerlit Jay Ashley po kasi.."

My brow immediately arched and my body shifted from my seat a little,  hearing the name of that man made me feel uncomfortable. Magkaapelyedo kami at minsan ko na syang nakausap ng personal, at isa lang ang masasabi ko, he looks like papa.

"What about him?"

"Dumaan sya dito kanina para daw sana kausapin ka, pero gaya ng sinabi mo po ay sinabi kong nasa bakasyon ka, pero di siya naniwala kaya sinabihan niya akong tawagan ka at sabihin magkita daw kayo sa resto kung saan kayo huling nagkita." Mahabang salaysay ni Maxi Martinez, ang aking manager.

Huminga ako ng malalim. "What time?"

"Lunch daw po."

"Fine." Tumingala ako at tiningnan ko ang kisameng gawa sa salamin kaya kitang kita ko ang sarili kong mukha. "May problema ba dyan?"

"Wala naman po maam."

"Any update?"

"Ahm, tumaas po ang sales natin ng 65 percent maam, at ipapaalala ko lang pong may meeting po kayo ngayong sabado sa napili niyo pong shoes designer. "

"Ngayong sabado? Akala ko ba nasa states ang designer na iyon?"

"Opo maam, pero po ng i-message ko pa sya ay agad syang nagreply na uuwi sya ng mas maaga para makipag-usap sa inyo, binigay ko na rin po ang number niyo dahil hiningi niya."

"Ok, is that all?"

"Opo maam."

"I'll end the call now." Sabi ko at pinatay na kaagad ang tawag.

Maxi is the only person who didn't get nervous when talking to me except for my family and close people of course, kaya naman sya lang din ang kinakausap kong hindi ko gjnagamitan ng cold treatment. Saglit ko pang pinikit ang mga mata ko bago ulit nagtrabaho.

Thirteen years of being Like this makes me feel alone but contented at the same time. Its been Thirteen years since I free myself from the love I used to believe miracle. Mahirap maging mag-isa, I cant seek help from anyone because everyone see me as strong woman, a woman who can handle everything with no one's help, everyone thinks I don't need accompany but I know the truth than anybody else.

Make Me Believe (ASHLEY 4) ☑Where stories live. Discover now