Chapter 25

504 12 0
                                    

|Chapter|25|Show|


Hindi na ako nagulat ng sabihin sa akin ni kuya ang pangalan ng bago naming lawyer. I know kuya thinks, I'll be back to who I am before because its him. Wala kasi silang alam. That day when kuya came to rescue me, Paul and others, ang sinabi ko sa kaniya ay kinuha ni Joy si Rogue. And until now, they believe that the only person who can bring back the mercy and light in me is Rogue.


"He's back and he is willing to help you."

Wala akong naging reaksyon ng sabihin iyon sa akin ni kuya. I stayed quiet as I look at him with my nonchalant eyes. I saw how his smile fade when he see no reaction from me. What did he expect?


Hinayaan ko siyang magsalita ng magsalita, Pilit niyang pinapasok sa usapan si Rogue at patungkol sa pagbabalik neto, I wonder why he didn't meantion Joy. Ng makaalis na si kuya sa office ko ay pinapakiramdaman ko ang sarili ko. And I can feel no happiness but anger and the thirst of revenge. You entered the Picture again, huh? Let's see how great you can act.


Kinuha ko ang cellphone kong nasa ibabaw ng mesa at binasa ang text ng nurse na nag-aalaga kay dyesebel. Napahilot ako sa sentido ko pagkatapos ko itong basahin.

Ayaw pong kumain ng pasyente.

Gusto kong puntahan siya ngayon, pero alam kong masama pa ang loob sa akin ng anak ko. At natatakot ako sa mga posibleng mangyari sa kaniya, kung sakali mang galit pa siya ay mas mabuti ng hindi niya muna ako makita. I don't want to be the cause of my daughter's death. Dahip kapag nawala ang anak ko, tuluyan na rin akong mawawala sa sarili.


"Are you sure you wanted to go?" Nag-aalalang tanong ni Paul sa akin.


"Nandito na tayo, and besides, I may not seem to be good at acting, I can still turn the tables."


"But he is-"

"Do you Believe in me, Paul?" I ask while looking directly to his eyes.

His eyes were showing he is worried and how he wanted me to back out, but in the end he nodded. "I just hope you wouldn't end up crying again, ty."


I smiled at him and gave him a peck on his cheek, I felt him stilled of my sudden move, nginitian ko lang siya saka lumabas sa kotse. I take a deep breath before walking towards the entrace of the restaurant. Pagkapasok ko ay agad na nagtagis ang bagang ko. Buhay siya.

Nakatagilid siya at wala sa akin ang paningin niya kundi nasa cellphone na hawak niya. Tinitigan ko ang kabuuan niya, he is still the same old Rogue, mas naging maskulado nga lang siya, Klarong klaro din ang muscles niya kahit pa nakasuot siya ng polong naka roll-up sleeves. I saw something on his neck and it makes me frown.


Hinanda ko ang ngiti ko bago ako lumapit sa kaniya. The closer I get The harder for me to stop myself from killing him.

"Hi, your the new lawyer-"

Nag-angat siya ng tingin sa akin. Nilakihan ko ang mga mata ko habang pinapasadahan siya ng tingin. His eyes widened a bit too, nakaawang din ang bibig niya habang nakatingin sa akin.


"Beauty.." namamaos niyang tawag sa akin.

Why does it feels so good hearing him calling my name? I shook my head mentally. Turn the tables, ty.

Umiling ako habang bahagyang umaatras, some people are now watching us, and that's good. "P-paanong... h-how.." I said wjth trembling voice.


He slowly stands up while still looking at me. Hinayaan ko siyang hablutin ang kamay ko at yakapin ako. He hugged me tight, so tight That it makes me think that he misses me so much, kahit pa hindi totoo.

Make Me Believe (ASHLEY 4) ☑Where stories live. Discover now