Make Me Believe (ASHLEY 4) ☑

Chapter 15

Chapter|15|Car|

WARNING : Sensitive Scenes Ahead. The following scenes contains scenes you might find gross. You've been warned.

"What?" Tanong ko kay Rogue na nakatitig sa aking kabuuan.

I am now wearing my royal blue dress, hanggang tuhod ko ito, its a v-neck dress pero hindi kita ang clevage ko, may ribbon din sa gilid ng damit ko, it looks like a belt actually. Binili sa akin tu ni kuya last week sa France. Pinaresan ko naman ng itim na high heels at simpleng gold feminine watch. At nakalugay lang din ang maalon kong buhok.

Kanina pa ako naiilang sa paraan ng pagtitig niya not to mention my abnormal heartbeat because of him, mula kasi ng dumating ako ay halos di niya tinatanggal ang mga mata niya sa akin, even now that the foods we ordered are served, nasa akin parin ang mga mata niya.

Nagtagis ang bagang niya at bago nag-umpisang kumain. Naguguluhang umiling ako. What's with him? May di nanaman ba sya gusto sa damit ko? Hindi naman revealing ang suot kong damit ha? Wait, why am I like this? Ano naman ngayon kung may ayaw siya sa damit ko? O baka naman ako mismo ang ayaw niya? My heart aches for that thought.

"Kailangan ko ng bagong shoe designs, Gusto ko yung unique tingnan, and most of all I want it to be comfortable." Pag-umpisa ko, nakatingin lang siya sa akin at seryosong nakikinig habang may hawak siyang Ipad. "I want to see your works before you do it. As many ideas you got the better. At ang gusto kong  idesenyo mo sa sapatos ay sapphire, we are known for Seven Inches high heels, so its seven inches, and I want it to be color white or creamy white. I'll be needing it for next month."

Tumango siya at bumaba na ang tingin sa hawak na Ipad. "I'll be showing you Ten samples next week, so that I can give you the final design earlier than next month, then." Sabi niya habang busy ang mga mata sa screen.

"Great, so, do you have any other question?" Sabi ko bago uminom ng wine.

"Are you free tomorrow?"

I frown. "Is that related to business?"

"Nope."

"Then I will not answer it." Simple kong sagot at tumingin nalang sa labas ng restuarant.

Ang sa right side ko kasi ay isang dingidng na gawa sa salamin kaya kitang-kita ko ang mga kaganapan sa labas. My eyes settled on the teenagers who are chatting, the boy is seriously listening to the girl he is with, then suddenly a strong wind hit them which causes the girl to struggle with her hair, agad naman siyang tinulungan ng kasamang lalaki, the boy comb her hair using his fingers while saying something to the girl. Kumirot ang puso ko dahil sa nakikita, it reminds me of those happy days of my life, yung mga araw kung saan paniwalang paniwala akong magiging ok ang lahat, na magiging masaya kami kahit na anong mangyari.

"Hey.." tawag sa aki  ni Rogue kaya napatingin ako sa kaniya. "You ok?" Kunot noo niyang tanong.

But now everything is like a dream again, a dream that will remain a dream because I need to wake up.

Huminga ako ng malalim at tumango, without even bothering to smile. "Of course I'm fine, why would I not be?"

"You seems off-"

"Can I see some of your works? Kunti lang kasi ang nakita ko dahil sabi ng sekretarya ko ay hindi mo basta basta pinapakita sa kahit kanino ang mga gawa mo. But if its a no then its fine too."

"No its fine." Mabilis niyang sabi at nilahad na sa akin ang  Ipad niya. "I was actually calling your name just now to show you my works."