#For Zawgyi
ကားဝင္ခဲ့တဲ့ထိုလမ္းေလးက တျဖည္းျဖည္းက်ဥ္းေျမာင္းလာသလို ၾကမ္းလည္းၾကမ္းလာသည္ ။
" ေဟာ ဟိုးေရွ႕မွာ တဲတစ္လံုး "
Driver ဦးေလးႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ထိုတဲေလးရွိရာသို႔ ထူးနဲ႔ႏိုင္ဘုန္း အေျခအေနသြားၾကည့္ေတာ့ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီးဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ဆယ္ႏွစ္ဝန္းက်င္ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုသာေတြ႕ရသည္ ။ ႏိုင္ဘုန္းတို႔က အက်ိဳးအေၾကာင္းကို အတိုခ်ံဳးၿပီးေျပာျပေတာ့
" ငါတို႔က ဒီတဲပိုင္ရွင္ေတြပဲ ၊ ဟိုးအထိဆက္သြားရင္ေတာ့ ငါတို႔ရြာရွိတယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ကားသြားလို႔မရဘူး ၊ လမ္းလည္းမေကာင္းဘူး ၊ ဒီနားမွာလည္း ငါတို႔တဲတစ္ခုပဲရွိတယ္ ၊ ေရွ႕နားမွာ ငါတို႔စိုက္ခင္းေတြရွိလို႔ ငါတို႔က ဒီမွာတဲေဆာက္ၿပီး ေန,ေနၾကတာ "
အသံဝဲဝဲနဲ႕ဦးေလးႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ႏိုင္ဘုန္းကေတာ့ စိတ္ဓာတ္ေတာ္ေတာ္က်ေနမိသည္ ။
" က်ြန္ေတာ့္အစ္မက ဗိုက္အရမ္းနာေနလို႔ ကူညီပါဗ်ာ "
" ငါ ဘာမွမကူညီတတ္ဘူး ေကာင္ေလး ၊ ငါ့မိန္းမလည္းမရွိဘူး ၊ မင္းတို႔ဘာသာေမြးတတ္ရင္ေမြးၾက "
အတိုခ်ံဳ႕ၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ မမကို ထိုတဲေလးထဲေခၚကာ ထိုေနရာမွာပင္ ကေလးေမြးဖို႔ဆံုးျဖတ္ရေတာ့သည္ ။ တဲပိုင္ရွင္ဦးေလးႀကီးကလည္း ေရေႏြးတည္ေပး ပုဆိုးပိုင္းေတြယူေပးႏွင့္ သူတတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ကူေပးရွာပါသည္ ။
ဒီအဆံုးအျဖတ္က အရမ္းကိုစြန္႔စားရာက်မွန္း သိေပမယ့္လည္း သူတို႔မွာ တစ္ျခားေရြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းကလည္း မရွိေတာ့သည္မို႔ ။
အခန္းေသးေသးထဲ မမကို ေနရာခ်ၿပီးခ်ိန္မွာ ထူးက မမလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း...
" မမက ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာ က်ြန္ေတာ့္ကို ေျပာျပေပးရမွာဆိုေတာ့ မမ သတိလစ္သြားလို႔မျဖစ္ဘူးေနာ္ "
ထို႔ေနာက္ ထူးနဲ႔ nurse အစ္မႀကီးက မမေျခေထာက္နားမွာ ေနရာယူလိုက္ၾကၿပီး ႏိုင္ဘုန္းကေတာ့ ေခါင္းရင္းဘက္မွာထိုင္ကာ မမလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္ ။ ေၾကာက္လန္႔ေနသည့္ ႏိုင္ဘုန္းရဲ႕လက္အစံုက ကာယကံရွင္မမထက္ပင္ ေအးစက္ေနခဲ့၏ ။
YOU ARE READING
အသက်ဆက် သွေး ( အသက္ဆက္ ေသြး )Completed
Romance#For Zawgyi ဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ တစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္မႈရွိပါက နားလည္ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိခဲ့လွ်င္လည္း စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔မွ ျဖည့္စြက္ေတြးေပးရင္း ခြင့္လႊတ္ေပး...
