BAB 10❤

337 18 0
                                    

"Hmm mana dia ek?. Haniss mencari sesorang yang dia nak sangat jumpa. Tapi... Lama tak nmpak. Mana dia eh?. Sakit ke?". Bermacam-macam soalan bermain difikiran Haniss.

"Hai. Boleh I duduk?". Sapa seseorang.
"Eh Lysha... Duduk jelahh". Jawap Haniss mesra.
"Lamanya tk jumpa You... Bercuti kat mana?".

"Owh. Saya balik kampung je... You pulak?"soal Haniss kembali.
"I tk pergi mana pon... Btw you cari siapa?ĺ. "Dari tadi I tengok you macam tunggu seseorang jek".
Lysha hairan.

"Tkde sapa pon... Saja lepak, nanti dah nak masuk kelas". Cerita Haniss.
"Ye...ke...?". Lysha soal meleret. Nmpak mcm Haniss ni ada sembunyi kan sesuatu.

"Eh! Yelah". Nafi Haniss.
"Oklah I balik dulu, kelas I dh habis. Bye!". Baru saja Lysha ingin melangkah pergi, haniss bersuara.

""mana Zafran eh?". Keluar jugak soalan yang dia tahan dari mulutnya dari tadi.
Lysha tersenyum. Hmm dah agak.
Namun Haniss dipandang sayu.

"Zafran ada cakap dekat I haritu... Yang dia akan pindah pergi singapore...."
Haniss segera memandang. "Alahhh baru nak jumpa dia".

"Owh yeke. Takpalah". Muka Haniss jelas kelihatan sangat sedih.
_____

"Ara!!!!". Jerit Zafran dari tingkat atas memanggil adiknya.

"Ara keluar lahh!" Jawap Datin Risma.
Baru 1 jam mereka menjejak kaki disini. Ara dah keluar entah kemana.
"Owhh hehe".
"Mana beg laptop zaf hah?! Tadi ara yang pegang".

"Tuhah atas meja". Datin Risma menunjuk kearah beg yang elok terletak diatas meja.
Zafran terus mencapainya lalu berlari naik ke bilik.

Datin Risma menggeleng.

"Kenapa aku rasa lain hah?". Getus hati Zafran.
Hish. Tapi... Dia rasa macam... Eh tahlah!". Zafran bersuara sendirian.

"Oi!! Kau kenapa?!". Zahra yang baru tiba dari belakang itu terus menerpa abangnya.
"Kau ni! Apehal!"

"Sorey!!. Kau tu kenapa?. Cakap sorang ii.. Gile ke ape"?.

"Manaada... Aku mcm taksuka laa tinggal dekat sini..." Zafran menunduk.
"Taksuka?.Zahra pelik. Nak cakap takdek kawan...Zafran ada kawan masa kecik dia kat sini.. Hmmm.. Taksuka kee rindu dekat orang tu?". Zahra seakan akan tahu dengan perasaan Zafran sekarang...

"Ape kau ni... Dah laaa aku naik dulu".

"Elehhh. Dah suka taknak ngaku. Hmp!!"
________

"Betuah punya budak!! Bangun!!!". Puas Datin Dahlia kejutkan Haniss. Tak... Bangun-bangun...

"Hmmhmmm...kejap lah buu... ". Haniss merengek. Lagipun harini kan hari minggu. Buat apa dia nak bangun awal-awal?.

"Kejap! Kejap! Dari tadi... Jom laaa ikut ibu..." Tengku Fazana pula meleretkan suaranya.

Hanis bangun membetulkan kedudukannya. Mata masih dipejam. Rambut usah dikata.

"Pergi mana pagi-pagi nih?". Suara Haniss seperti ingin menangis... Tpi bukan menangis..

"Hish jom jelah. Nanti Haniss tau lah". Datin Dahlia  merengus. "Bnyak tnya pula anak dara ni".

"Hmm yelah yelah. Nanti Haniss turun, nak mandi kejap".
"Haa cepat sikit ehh. Kalau ibu tau Haniss sambung tidur balik... Memang ibu bakar bilik Haniss". "HAHAHHAA srsly?!". Haniss ketawa. Hilang mengantuk dia kalau macam ni.

"Dah cepat! 10 minit je!".

______

"Eh ibu?. Tempat apa ni? HAH!! Jangan-jangan ibu nak jual Haniss. Wuarghhh!! Smpai hati ibu. Ibu dah tk sayang Haniss ke?". Haniss sudah fikir bukan ii.

"Astaqfirullah Haniss..." Datin Dahlia memicit kepalanya. Sakit betul kepala ni dengan perangai Haniss...

Apa yang dilihat sekarang ialah sebuah kedai yang ditutup rapat. "Tpi?... Apa masalah kedai ni?". Haha

"Ni kedai kosong lahhh. Ibu ingatkan... Nak buka kedai ni". Haniss memandang ibunya kosong.

"Ibu nak bukak?. Buka jelah. Kenapa libatkan Haniss pulak". Haniss sudah cemberut.

"pang". Laju tangan Darin Dahlia menampar lengan Haniss.
"Aduhhh!!. Sakitlah". Haniss mengadu.

"Kedai ni untuk Haniss lahhhhh. Eee gerem pulak aku. Haa kau... Kan dah kena.
Lembab betul Haniss harini. Dah kenapa?".

"Tapi... Hanis nak jual apa?". Tanya Haniss semula kepada ibunya.
"Apa cita-cita Haniss?". Tanya Datin Dahlia.
"Erk. Wedding planner?". Jawap Haniss teragak-agak. Macam dah dapat apa yang dikatakan oleh ibunya.

"So..... Haniss bukak laa butik".
Haniss sudah tercegang. Tak sangka ibunya membeli sebuah kedai ni untuknya.

"Biar betul ibu?!". Bahu ibunya dipegang erat.
"Haah". Ibunya tersenyum.
"Thanks buu!!" Haniss memeluk erat ibunya.

Haih tak terfikir pulak dia nak bukak butik... Jadi apa guna dia ambik cost Fashion selama ni. Adoihhh Haniss Haniss.

"Tapikan ibu. Haniss kan masih belajar lagi... Mesti banyak lagi Haniss taktauĺ.
"Tkpaaa. Dalam masa 6 bulan ni. Kita hias or deco dulu... Yang tu Haniss jangan risau. Ibu akan setelkan".

"Hmm ibu... Thankyou sangat-sangat". Haniss mengelap air matanya yang mula menitis.
Prihatin sungguh ibunya ini. Memang dari kecil lagi Haniss suka akan perhiasan.

_______

"Hey bro!! Lama sampai?". "Hahaha baru je duduk". Senyuman palsu dihadiahkan. Sudah setengah jam dia mununggu lelaki ini. Dia boleh tanya lagi?!.

"Hahahah sorry lahh. Tadi jalan jem terok".
Jelas lelaki itu. "Dah oder?".
"Belum". Jawap Zafran tegang.Tangan dilambai ii kan supaya pelayan di kedai itu nampak.

"Kau ape cite sekarang". Daniel menanyakan tetang sahabat baiknya ini selepas makanan dipesan. Sudah bertahun mereka tidak ketemu. Bila dapat berita yang Zafran akan pindah sini. Bukan main seronok Daniel.

"Okje"... Sepatah saja Zafran menjawap. Selebihnya dengan termenung.
"Heish kau ni apahal, aku punya laa seronok nak jumpa kau. And last, kau jadi tunggul depan aku".
"Haa... Aku dah tahu..." Daniel dapat teka.

Zafran mengangkat muka tanda pelik. "Tahu apa?".
"Mesti kau sedih sebab kau terpaksa tinggal kan girlfriend- girlfriend kau".

"Amboi kau.! Sebut macam aku ni banyak sangat girlfriend". Marah Zafran dengan nada gurau.
"Alahhh kau kan hot. Walaupun tak laa hensem sangat. Aku hensem lagi tau". Bangga Daniel sambil menyelak rambutnya yang terjuntai.

"Kau memang lahh. Kau tu kacukan... Aku ni real Malay tahu!". Zafran memandang sinis. Alahai benda leh bawak bincang.
"Bahahaha. Dah makan ii".
Makanan sebenarnya dah lama sampai, tapi disebabkan mereka bergaduh sebab hensem hmm.
_______

Mata tajam memerhati gadis yang sedang membuka pintu rumah. Disabarkan saja hatinya supaya tidak pergi bertembung dengan gadis yang sudah lama dicintai.

Kenapalah dia buat kerja bodoh dahulu menyebabkan dia telah kehilangan orang yang dia sayang. Tangan digengam erat tanda memasang niat untuk mendapatkan semula gadis itu. Cermin kereta dinaikkan lalu kereta laju saja beredar.

Haniss yang merasakan ada orang yang memerhati itu segera menoleh. Haniss memandang sekeliling. Takda orang pon.
Haniss mengangkat bahu. Mungkin perasaan je kot.

Dah dua minggu dia tinggal serumah dengan Eyka. Kesian pulak dengan Eyka ni duduk rumah sewa sorang ii, jadi dia ambil keputusan nak tinggal bersama. Puas Haniss pujuk Dato Azman.

_________________________________________

Our Perfect Date [C]Where stories live. Discover now