Art In His Breath (Japan Series #2)

Chapter 12

Chapter 12

Nang imulat ang mga mata ay ipinagpatuloy ko ang pangungumbinsi kay Yuki.

"Yuki, hindi totoo 'yon! Nagsisinungaling lang si Geraldine! Bigla na lang silang narito-"

"Stop it. Let's go."

Hinigit ng lalaki sa gilid ko ang aking braso. Marahas kong binawi ang kamay ko.

"Kinakausap ko pa si Yuki!"

"Kakausapin mo gayong sasaktan ka?! Umalis na tayo at sasaktan ka lang niyang tukmol na 'yan!"

Nilingon kong muli ang kaibigan. Wala akong makita sa kaniya kundi galit. Nakakalungkot lang na agad siyang napaniwala ng kasinungalingan, na hindi niya ako pinagkakatiwalaan.

Wala na akong nagawa nang hilahin ako ni Miro. Nakatulala lamang ako at hindi na pinagtuonan pa ng pansin ang daan na tinutungo namin.

Kung galit si Yuki sa akin, paniguradong hindi na ako noon pagtatrabahuhin sa Yasaka. At kung pipilitin ko siya... Aba't hindi ko magagawa iyon! May kakahiyan naman ako, ano! Kahit pa ba alam ko sa sarili ko na wala akong kasalanan, e, kung iyon naman ang pinapaniwalaan niya?

I sighed.

Sayang at patapos na ang klase. Imbes na na-maintain ko ang relasyon namin ni Yuki, nawala pa.

"Congratulations in advance nga pala, Riem. Malapit na tayong gumraduate sa Senior Highschool."

Nawala ako sa mga iniisip nang madinig ang boses ng lalaki sa tabi ko. Kunot-noo ko itong sinulyapan at inalisan ng tingin. Nakapagtataka na iyon ang una niyang mga kataga. Akala ko ay magtatanong pa ito tungkol sa naabutang eksena kanina.

"Salamat. Ikaw din," walang-buhay kong sabi.

Bigla tuloy akong napaisip. Kung narito si Diamond ay panigurado, mabobored lang siya. Hindi na niya ako masasamahan sa pagbebenta dahil wala na akong trabaho. Mabuti rin pala na nasa Pilipinas siya ngayon.

"Saan ka magcocollege?" tanong na pumasok sa tenga ko ngunit agaran ding lumabas sa kabila.

Naalala ko ang cellphone na ibinigay sa akin. Kung buksan ko na kaya iyon mamaya pagkauwi? I will rant to Diamond.

Ngunit ang sabi ni Finn sa akin ay pagkatapos pa ng apat na buwan marapat buksan! Sa susunod pa na buwan iyon! Baka masira kung hindi ko siya susundin!

Saglit akong napatigil sa paglalakad habang inaalala iyong pinakabisado na salita sa akin ni Finn. Iyong username daw sa Instagram!

I hissed. What is it again? I forgot!

Username... username... username...

Ano nga pala iyon!

"Riem, naririnig mo ba 'ko? Saan ka magcocollege?"

"Drvidales!" I yelled.

Namamangha akong tumingin kay Miro na nagulat sa pagsigaw ko.

"Drvidales!"

"Huh? May school ba na ganiyan?"

"Huh?"

His brows met.

"Tinatanong kita kung saan ka magcocollege. You answered 'drvidales'. Ngayon napapaisip ako, parang wala namang school na kapangalan niyan."

I chortled.

"Hindi!" Nangingiti kong sabi. "Hindi ako magcocollege!"

"Huh?! Hindi ka magcocollege?!"

I bobbed my head repeatedly, smiling.