Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
|Kaybedilen inanç.
"Durumunuz gayet iyi, bebeğiniz sağlıklı bir rahimde gelişimini tamamlayabilecek. Endişelenmeyin."
Genç kadın, ellerindeki eldiveni çöp kutusuna atarak geriye çekilip Jeongguk'un kan tüplerini kutuya yerleştirip ayağa kalkmıştı.
"Merak ettiğim bir şey vardı..."
"Sormaktan çekinmeyin lütfen."
Beta, geniş gülümsemesini Jeongguk'a sunarken beyaz tenliye bu ifadesi garip bir şekilde sinir bozucu gelmişti. Merak ettiği konuyu sorup sormamak arasında gidip gelirken ona yaralarını göstermek konusunda çekinmişti.
"Acaba yara izlerine karşı bir öneriniz var mı? Ağabeyim, kasabanın güvenliğinden sorumlu bir alfaydı. Bazı talihsizlikler sonucunda bedeninde yara izleri kaldı. Onun için bana verebileceğiniz bir krem ya da herhangi bir şey var mı?"
"İzlerden kastınız nedir tam olarak, yanık ya da başka bir şey mi?"
"Kemer izleri." Sanki dün gibi hissettiği acı ruhuna dek öylesine derin bir iz bırakmıştı ki bir anlığına sırtının yanmaya başladığını hissetmişti.
"Ben şehir merkezinden sizin için gerekli olan ilacı getirebilirim, birkaç gün sonra."
"Teşekkürler, işim bitti sanırım. Artık kalkabilir miyim?"
"Tabii, bu arada ben Ji An. Delta sizin için beni görevlendirdi. Eğer herhangi bir sorununuz olursa beni çağırmaktan çekinmeyin lütfen."
Sinir bozucu bir şekilde gülümsemeye devam eden oldukça güzel olan betanın mutluluğuna karşı asık suratıyla çadırdan çıkmak için birkaç adım atmış dışarıda onu bekleyen bedenin yanına ulaşmıştı.
Ji An'ın neşesi bir anlığına onu kıskanmasına neden olmuş, fakat bunu şimdilik fark etmemişti.
"Neler oldu, bir sorun var mı? Yalan söyleme-"
"Bir sorun yok, her şey yolunda."
Yürümeye devam ederken kolunun üzerindeki temasla durmak zorunda kalmış gözlerini Taehyung'a dikmişti. Sürekli ama sürekli aynı sorunların başa sarması benliğini çıldırtıyordu.
"Emin misin? Ji An'ı tehtit falan etmedin değil mi eğer öyleyse bunu öğrenebilirim biliyorsun-"
"Biliyorum. Emin değilsen gidip araştırarak zaman kaybedebilirsin."
"Bu kez inanacağım umarım pişman etmezsin."
Zaman geçmeye devam ederken ikili karnaval boyunca yan yana yürümek zorunda kalmış, kasabadan Jeongguk ile tanışmak isteyen kişilerle birkaç dakikalık samimiyetsiz sohbetlerle Damson'un yanına ulaşmışlardı.
Alfaya hayranlıkla bakan kadınlar ellerindeki likörlerle oldukça derin bir konuşmanın içinde kaybolmuşlardı. Damson'un dudaklarından çıkan her bir cümleyi özenle dinleyip hakkında yorum yaparlarken Jeongguk hiç girmek istemediği ortama adım atmak zorunda kalmıştı.
