Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Teninde kaybolmak.
bölüm şarkısı: desertrose- lolo zouaï (belirttiğim kısımda açın lütfen)
Yemeğin ardından devam eden uzun süreli sohbet Jinhwan'ın huysuz bir şekilde uykusu olduğunu söyleyerek ağlamasıyla son bulmuştu. Babam, kardeşimle birlikte odasına çıktığında Taehyung odayı ayarlamak için yukarı çıkmış, hâliyle de bulaşıklar bana kalmıştı.
Dört kişiden nasıl bu kadar bulaşık çıktığını anlamaya çalışarak bardaklar yıkarken saatler boyunca babamla Taehyung'un garip bir şekilde konuşacak onlarca konusu ortaya çıkmıştı. Onun resimle ilgilendiğini de bugün öğrenmiştim. Odasına neredeyse hiç girmediğimden her gece içeride neler yaptığını da bilmiyordum. Odasının temizliği ve diğer kişisel işleriyle kendisi ilgleniyordu. Babamın oldukça eşsiz bir çizim yeteneği vardı, gördüğü her detayı en ince ayrıntısına dek kalemiyle resmedebilirdi. Hâlâ bu yanının hayatın getirdiği sıkıntılarla törpülenmemiş olması eskiye dair her şeyin yok olduğu düşünceme bir çizgi çekmeme neden olmuştu. Babam değişmemişti yalnızca hayatı eskisi gibi değildi, olmayacaktı da.
Jinhwan'ın yakında okulu başlayacağı için babamı kasaba merkezinde yer alan onlarca kurstan biri olan resim kursuna yazdırmak istiyordum. Gün içinde evin içinde dikkatini dağıtacak kimse olmayacağından ve kendini geçmişe kaptırmasından öyle çok korkuyordum ki. Kardeşim ve babam benim güç kaynağımdı, onları kaybetmek hayatımı kaybetmekle eşti... Tüm hayatımı onlara, aileme adamıştım ve onlara en iyi şekilde bakmak istiyordum.
