​ေရ​ေျမျခား၍ ခ်စ္​မိ​ေသာ္​လည္​း...(ရေမြေခြား၍ ချစ်မိသော်လည်း...)(Completed)

49

​ေန​ေစာက အ​ေဆာင္​မ်ားကိုျဖတ္​ၿပီး ​ေလ့က်င္​့​ေရး​ကြင္​းဘက္​သို႔ ​ေလွ်ာက္​လာခ့ဲသည္​။ ​ေဘာလံုးအသင္​းသို႔ တစ္​ခါမွမ​ေရာက္​ဖူးတာမို႔ အသင္​းသားမဟုတ္​လွ်င္​ ဝင္​ခြင္​့​ေပသလား၊မ​ေပးသလားဆိုတာလည္​း ​ေန​ေစာမသိပါ။ သိတာက ဝင္​ခြင္​့​ေပးလွ်င္​လည္​းဝင္​ၿပီး deanကို​ေတြ႔ကာ သူ႔ပစၥည္​း​ေတြကို​ေပးခ့ဲမည္​၊ မ​ေတြ႔ပါကလည္​း အသင္​းသားတစ္​​ေယာက္​ကို​ေပးခိုင္​းလိုက္​ပါမည္​။ ​ေထြ​ေထြထူးထူးကိစၥမဟုတ္​​ေလ​ေတာ့ ခက္​ခက္​ခဲခဲ​ေတြးမ​ေနခ်င္​ပါ။ ဟို​ေတြးဒီ​ေတြး​ေတြးရင္​း ​ေလွ်ာက္​လာခ့ဲတာ ​ေလ့က်င္​့​ေရး​အ​ေဆာင္​ဘက္​​ေတာင္​​ေရာက္​​ေလၿပီ။

"ဝင္​သြားရမွာလား"

​ေလ့က်င​္​့​ေရးကြင္​း​ေ႐ွ႕မွာ ​ေန​ေစာရပ္​​ေနမိသည္​။ ကြင္​းကုိအဝင္​အထြက္​လုပ္​​ေနသည္​့အသင္​းသားမ်ားကို လူၾကံဳ​ေပးလိုက္​ခ်င္​​ေသာ္​လည္​း သူတို႔ထံုးစံအရ မိမိအကူအညီကို​ေ႐ွာင္​ဖယ္​သြားၾကရင္​လည္​း မိမိမွာ႐ွက္​စရာျဖစ္​​ေပမည္​။

"သြားလိုက္​တာအႏၱရာယ္ကင္​းပါတယ္​"

သြားဖို႔၊မသြားဖို႔ဆံုးျဖတ္​ရသည္​့အလုပ္​ကို ​ေန​ေစာမႏွစ္​သက္​​ေသာ္​လည္​း အခုခ်ိန္​မွာ ထိုအရာကိုျပဳမိတာ
ဘယ္​ႏွစ္​ႀကိမ္​​ေျမာက္​႐ွိၿပီလဲမသိ​ေတာ့ပါ။ ကြင္​းဝင္​​ေပါက္​က​ေန ဝင္​လာခ့ဲၿပီး​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ျမက္​ခင္​းျပင္​စိမ္​းစိမ္​း​ေပၚမွာ ​ေလ့က်င္​့​ေနက်သည္​့အသင္​းသား​ေတြ။ ထိုအသင္​းသား​ေတြထဲမွ deanကို ​ေန​ေစာလိုက္​႐ွာမိသည္​။

"ဘယ္​မွာပါလိမ္​့"

ဒီျမက္​ခင္းျပင္​စိမ္​း​ေပၚ၌ deanမ်က္​ႏွာႏွင္​့တူတဲ့သူ တစ္​ဦးတစ္​​ေယာက္​ကိုမွမ​ေတြ႔။ ​ေလ့က်င္​့​ေရးဆိုၿပီးထြက္​သြားတာပါ။ အသင္​း​ေခါင္​း​ေဆာင္​ဆို​ေတာ့ ​ေလ့က်င္​့​ေရးအခ်ိန္​လစ္​ဟာလို႔လည္​းမျဖစ္​ပါ။ ဒါဆိုdeanဘယ္​မွာလဲ။ ဘယ္​ကိုသြားတာလဲ။ အသင္​းသားတစ္​​ေယာက္​က ကိုယ္​့​ေဘးကျဖတ္​သြားတာမို႔...

"ဟို ခဏ​ေလာက္​ပါ"

ထိုအသင္​းသားအား ​ေန​ေစာခဏတားလိုက္​သည္​။
သူတို႔အသင္​း​ေခါင္​း​ေဆာင္​ကို​ေတာ့သိ​ေလာက္​မွာပါ။