Chapter 41

525 29 1
                                    


"Uy congrats,galing niyo kanina"bati sa akin ni Jermaine after ng contest.

"Congrats din,galing niyo din kanina eh,haha ilang beses nga tayong nagtai."

" mas  magaling kayo,wala nga kayong mali eh,hahaha sayang nga eh,hindi namin nareview yung last question kaya doon nag end yung contest. But  it's ok huh,basta ang galing niyo,see yah later,sana magkita ulit tayo" explain ni Jermaine."

"I hope so."

Umalis na kami sa school na yun,then nag aya yung coach namin na manlilibre daw sa Mcdo. Pumayag naman kami kase libre na yun eh.

Nasa Mall na kami ngayon,nasa third floor kase yung Mcdo,kaya kailangan pa naming sumakay ng elevator.

"Uy tara,magelevator nalang tayo."aya ni taong palaka sa amin.

"huwag!" bigla kong nasambit na dahilan ng pagchange of facial expression ni taong palaka into pagtataka expression.

"Why?" tanong ni taong palaka na halatang nagtataka

"Ahm ano kase may trauma kase ako sa elevator eh,natrap na kase ako dyan ah este kami pala,ahmmm basta,magescelator nalang ako."at yun nagkaproblema raw sa escalator kaya hindi daw papaandarin muna,30 mins daw yung hihintayin namin hanmgang sa matapos yun.

Hindi ako napilit ni taong palaka kaya sinabayan niya akong gumamit ng hagdan at yung coach nalang namin yung sumakay ng elevator at hihintayin nalang daw niya kami sa Mcdo then mag oorder nalang daw siya,para pagdating namin doon is kakain nalang kami.

Nasa second floor na kami then yun hinihingal na kaming dalawa ni taong palaka,nakita kong mas sobra yung hingal ni taong palaka,hindi kase sanay na napapagod.

Pero ok pa naman siya,tibay kaya neto.

Nakarating na rin kami sa 3rd  floor,then yun si taong palaka sobra yung hingal niya,pinili ko siyang lapitan para haplusin yung likod niya at gamit ang hawak kong panyo ay ipinaypay ko sa harap ng mukha niya para may hangin siyang malanghap kahit na alam ko namang naka aircon itong Mall.

"ok na ako Ensley!" sabi ni taong palaka sa akin,habang pinapaypayan ko siya.

"Sure ka?baka mamaya niya mawalan ka ng malay dyan!" balik kong tanong sa kanya,naaawa na kase ako sa itsura niya,after a few minutes,naging ok na yung pakiramdam ni taong palaka,bumalik na rin sa normal yung lakad niya at paghinga,kaya mamayang pag uwi namin hindi na ako mag iinarte at sasama na akong sunakay sa kanila ng elevator.

Nakita namin yung isang coach namin,then kinawayan namin siya,kanina pa pala nila kami hinhintay,at kanina pa pala nakasereved yung mga pagkain,madami yun,kaya medyo lumuwa yung mga mata ko sa nakita ko,pero hindi ko yun ipinahalata. Baka kase isipin nilang patay gutom ako.

"by the way,nakita namin kanina yung tito mo na si Mr. Kis."

"Ah opo,nabanggit po niya kahapon na magshoshopping siya ngayon,for his daughter,mag na 19 na kase yung anak niyang si Precious,yung kinidnap po noong 5 months palang si Precious."

"Ah kaya pala,malaki na sigurado yung si Precious,at diko alam kung mamumukhaan pa ni Mr. Kis yung anak niya,or kung may pag-asa pa siyang mahanapan yung anak niya,then kung mahanapan man niya,sigurado na hindi rin sasama yung anak niya sa kanya,lalo na't talagang may edad na yung dalaga,at alam na niya ang tama at mali na makakabuti sa kanya."
Explain ni Mrs. Cruz,one of our coach.

"ahm tama po kayo,pero hanggang ngayon po is,hindi parin nawawalan ng lakas ng loob si Mr. Kis,na balang araw mahahanapn din niya si Precious."

"I hope so..."

"Oo pati ako,naniniwala akong darating yung time na yun,kase nakita ko kung paano naging desperado si Mr. Kis para mahanapan lang yung anak niya."

"Sana nga po eh,let's eat,malamig na itong pagkain natin,alam kong kanina pa ito naka serve."

"Kayo kase eh..."pagbleblame sa amin ng coach namin.

"kayo po kaya itong nangunang nagchismis sa amin."

"Oh sya-sya,oo na ako na ang may kasalanan,kaya tama na,at simulan na nating kumain."

Thompson UniversityWhere stories live. Discover now