A Wife's Tears(Book 1)

Chapter 14

Nag-iwas ako ng tingin rito. At pinunasan ko ang luha na lumabas sa mga mata ni mommy Iggy.

"I miss you hija saan ka ba nagpunta at ngayon ka Lang?.

"I miss you too tita mahabang kuwento tita."

"Sabihin mo mamaya Valencia o kaya samahan kita sa dati mong silid buti na lang at hindi ko pinagalawa ang mga gamit mo roon pero pinapalinis ko iyon dahil alam kung darating ka rito."

Nag-angat ulit ako ng tingin sa taas at timing na may yumakap kay Aziel na babae at napatingin rin sa tinitignan ni Aziel. Biglang sumikip ang aking dibdib saaking nakita. Ang sakit sa mata bigla tuloy ako nakaramdam ng panunuyo ng aking lalamunan.

Hinawakan ni mommy Iggy ang aking kamay kaya napasunod ako rito. Naglakad na kami patungo sa may hagdan at alam kong  may mga pares pa rin ng mga mata na sinusundan ang aking mga galaw.

Tuluyan na kaming nakarating sa taas dahil kinuha naman ng isa sa mga kasambahay ang maleta naaking dala ay wala naakong masyadong naging problema. Naglakad lang ulit kami at nang malapit na kami kila Aziel na ngayon ay nakaharap na saaming direksiyon ay naramdaman kong biglang humigpit ang kapit saakin ni mommy Iggy hindi naman masakit na pagkakahawak ngunit humigpit lang talaga.

"Why are you here? May gana ka pang magpakita?" May galit sa boses nito ng sinabi niya iyon.

"Shut up Aziel." Pagpapatahimik ni Aziel saakin. Nakita ko pang sumulyap si tita sa magkahawak na kamay ni Aziel at ng babae."Hatid na kita sa iyong silid."tumango naman ako at hinawakan ulit nito ang aking pulso at nagpaubaya ako rito.

Binuksan ni tita ang pinto at pumasok na kami roon. Hindi nga nagbago ang ayos ng aking silid ngunit hindi na same bed sheet and curtains ang naroron. Si tita naman ay umupo sa pang-isahang sofa ako naman ay umupo sa gilid ng kama atsaka hinarap ito.

"What happened to you Valencia I am worried."nahimigan ko sa tuno ng pananalita ni tita ang lungkot.

"I meet an accident tita." Ang mga mata nito ay namumula alam ko kapag nalaman nito ang nangyari saakin ay iiyak ito para na rin tunay na anak ang turing nito saakin.

"What happened?"tita asked with a teary eyes.

"Hit and run mommy." this is the safest word I can say for now."I'm in coma for a year"nanunuyo na ang aking mata ngayon naman ay umiiyak na si tita. Nilapitan ko ito at hinagod ang likod.

"I'm sorry I'm not there to take care of you."

"You don't have to say sorry mommy. Can I still call you mommy even though we aren't married?"tumango ako at napangiti naman ako.

"Bakit hindi ka kaagad nakabalik Valencia?" Humikbi pa ito bago tuluyang natapos ang tanong.

"Actually hindi po ako nakalakad ng maayos at hindi po ako tumawag sa inyo dahil ayaw ko oo kayong magalala."

Sinabi ko rito ang naging buhay ko hospital at nakinig lamang ito saakin. Sa pag-uusap namin never niyang tinatanong kong nagcheat ako. At laking pasalamat ko at hindi ito nagtanong dahil kung magtanong ito Hindi ko alam ang isasagot ko.

Ayaw ko naman deritsong sagotin na hindi ako nagcheat. Kapag sinabi ko iyon ay mapapahamak so Aziel at baka kamuhian siya ng sarili niyang ina kapag sinabi ko kay tita iyon.

Hindi ko na ulit nakita si Aziel simula kanina. Tahimik kaming kumakain ngayon ng dinner. Nagpa-alam na ako sa mga ito na papanhik na sa itaas ng matapos kaming kumain.

Inaantok na rin ako kaya nagtoothbrush muna dahil matutulog naako dahil bumibigat na ang talukap ng aking mga mata. Ngunit ang antok na aking  nararamdaman kanina ay biglang nawala ng makita kong umupo sa pang-isahang sofa si Aziel at may hawak itong sigarilyo.