A Wife's Tears(Book 1)

Chapter 35

R-18 SPG

R-18 SPG

"Mom anong ginagawa mo dito?" Hindi ko mapigilang itanong ng makalapit naako.

Nakakapanghina my knees is trembling kaya mabilis akong naglakad at naupo sa couch dahil baka mabitawan ko pa ang aking anak kapag nagkataon.

"Valencia" hindi ko alam ang sasabihin ko dito dahil madamdaming tanong ang nasa isip ko ngayon.

"Manang dalhin mo si muna si baby sa itaas" Sabi ko dito at kinuha niya naman at nang maka-alis na ito ay tuluyan ko nang hinarap ang babaeng nagluwal saakin.

"Anong ginagawa mo dito?" Galit na tanong ko dito.

She doesn't deserve to be called mother because she never treated me as a daughter she never treated me as her daughter. She never treated me as a human being.

Dati I'm begging for her attention na sana ako naman but being alone and being pregnant is having a lot of realization. But now realization hit me big time. Kung dati ay hindi ako marunong magtanim ng sama ng loob ngayon ay marunong naako.

Ang  pinakauna na ayaw kong makita ay ang aking ina. Ayaw ko na itong makita dahil kung baka dahil dito ay baka patay naako ngayon. Wala ni minsan akong ginawa na hindi ng mga ito gusto. I forgot may nagawa ako iyon ay ang pagpakasal kay Aziel.

Iyon lang ang aking nagawa na nagpasama ng loob nila pero alam ko ng mga nakalipas na wala ng iba. Ngunit walang ibang ginawa ang mga ito kundi saktan ako.

"Valencia umuwi ka na. Vicky got so depressed" pagak akong natawa.

"Then?" Tinaasan ko pa ito ng kilay na labis nitong kinabigla.

I know my mom so much at alam ko na sasabog ito kapag pinagpatuloy ko ang pagsusungit ko dito. Hindi ito magpakababa para sa wala.

"Tulungan mo si Vicky Valencia. Tulungan mo ang ate mo"

"Ano namang tulong ang matutulong ko sa mahal na prinsesa" ngayon ay binaba ko ang aking tinig para masabi ni mommy ang sadya nito.

Tama ang aking hinala na nagpapakumbaba ito dahil may reason naman pala ito.

"Vicky is depressed and she is inlove with Aziel"

Hearing his name make me miss and hurt at the same time. Iba pa rin talaga kapag narinig ko ang pangalan nito. Kahit naman nakasulat ang pangalan nito saaking balat ay iba pa rin talaga ang epekto nito saakin.

"And?" Bakit ba kasi hindi nito matuloy-tuloy ang sasabihin.

"Aziel is inlove with you" I'm shock and my heart beat so fast that all I hear is the beating of this stupid heart.

"And?" Kahit nanginginig na ang aking tinig ay naitanong ko uli iyon.

"Please go home. Tulongan mo si Vicky. Pwedeng hindi ka umuwi basta ipahiram mo saakin ang anak mo at sasabihin ni Vicky na anak nila ito para makipagbalikan si Aziel kay Vicky. Maawa ka Valencia alam mong may sakit ang ate mo sa puso at kung patuloy ang kanyang condition ay maaring mapahamak ito"

I can't believe my mom. Napahawak tuloy ako sa aking dibdib dahil sa sakit ng aking nararamdaman. I really can't believe her. All this time para na naman kay ate Vicky.