Chapter 22

98 11 2
                                    

Vice's PoV

It was a good day today pero kahapon pa ako hindi kinakausap ni Jaki at hindi ko alam ang dahilan. Kaninang pagpasok ko ay binati naman niya ako, coldly nga lang. Halla ka! Anong nangyari dun?

Nag-isip ako ng pwedeng dahilan kung bakit hindi niya ako kinakausap pero tila ba ayaw ng isip ko. Aish!

I was to grabbed my coffee nang biglang pumasok ang pinsan ko. Manggugulo na naman ito for sure

"Ang aga natin ngayon cousin ah" bungad na sabi nito

"Masama na ba akong pumasok ng maaga? Di naman ito yung firdst time kong pumasok ng maaga" sagot ko

"Oo nga, sinabi ko lang. Grabe siya" sambit naman niya

Nagtagal pa siya rito hanggang sa nakwento ko sa kanya na hindi ako kinakausap ni Jaki. Para akong batang nagsusumbong nito sa pinsan ko. Hahaha

"Ito naman, issue na agad sa iyo yun? Cous? Grabe ka. Dati naman kahit ganun siya sa iyo, okay lang sa iyo. Affected masyado" sabi ni Billy

"Malamang, as a friend magtataka ako kung bakit naging ganun siya sa di ko malamang dahilan. Aish" sagot ko naman

"As a friend daw. Oo alam ko, na may gusto ka sa kanya pero hayaan mo muna siya, baka naman may problema o baka naman may nagawa ka kaya ganun siya?" sabi naman ni Billy

Hindi na ako umimik kay Billy nung sinabi niya yun. Oo nga pala, nakalimutan ko na, nasabi ko na pala sa kanya ang tungkol dun. Aish Vice!

"If you want to know kung bakit siya ganun sa iyo, pwede mo naman siyang tanungin ee" sabi pa ni Billy

Tumango na lang ako sa kanya at ilang sandali pa ay lumabas na siya ng office ko at naiwan naman akong nagtataka dahil nga sa ganun si Jaki ngayon

Naalala ko naman yung sinabi sa akin ng mga magulang niya, kaya magdodoble ingat ako kasi baka mamaya masabi ko sa kanya. Pero wala naman kasing sikreto na di mabubunyag diba. Bahala na!

It was lunch break at pansin kong mag-isa si Jaki sa pwesto niya. Kumain na kaya itong babaitang ito? Agad naman akong lumapit sa pwesto niya to ask her kahit na wala ata siyang balak kausapin ako

"Jaki, kumain ka na ba? Tara lunch muna tayo, treat ko" sabi ko sa kanya

"Ayaw ko, hindi ako nagugutom" sagot niya sa akin

"Jaki, come on. Oo empleyado kita dito pero ayaw ko rin namang nagkakasakit ang mga ito, baka mamaya sabihin ng mga tao, hindi ko kayo binibigyan ng break" mahabang sabi ko

Ilang sandali pa ay tumayo siya sa pwesto niya bago muling nagsalita

"Tara na pala" pagsukong sabi niya pero parang ang cold ng dating

Sinabayan ko siya sa paglalakad hanggang makarating kami sa resto na malapit dito sa shop ko. Siya na ang nagpresenta na maghanap ng pwesto namin at ako naman ang nag-order ng food

Habang hinihintay ang pagkain namin ay tahimik lang siya kaya kinausap ko ito

"Tahimik mo ah, may problema ba?" tanong ko sa kanya

"W-wala naman pero nakita ko kasi kagabi yung parents ko ee tapos parang ikaw yung kausap nila. Hmm, may alam ka ba tungkol dito? Or namalik mata lang ako?" sabi niya

Bigla akong nakaramdam ng kaba sa sinabi niya. Halla ka, nakita niya kami last night? Pero bawal kong sabihin ang tungkol dun. Paano ba ito?

"Jaki, busy ako last night, paanong magiging ako yun tsaka hindi ko kilala ang parents mo, ni hindi ko pa sila name-meet ee" pagsagot ko sa kanya and then I bite my lower lip

Malay Mo, Tayo Hanggang DuloHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin