Hayat Dediğin

6

   Feride Hilal Akın, inti aşk

İyi okumalar,

    Irmak'tan:

    Kızlara duygularımı anlattıktan sonra fazla konuşamadan Selim bizi yemeye çağırmaya gelmişti. Eğlenceli bir akşam yemeğinden sonra ateş yakıp etrafında gençler olarak dayre oluşturmuştuk. Annemler ne yapıyor hiç bilmiyordum.

Berat yanında getirdiği gitarını kucağına yerleştirirken hepimize göz gezdirdi. "Bakmayın bana öyle. Tamam gitar çalmayı biliyorum ama sesim çok kötü." bir keresinde mırıldanırken duymuştum ve hayır, çok kötü değildi. Aslında, güzel de değildi.

Atakan, "tamam gençler üzülmeyin bukadar. Abiniz söyler." diyerek hepimize göz kırptı. Yüzümü buruşturdum. Hepimiz anlaşmış gibi, "Sakın" diye bağırınca yanındaki ikizimin arkasına saklandı.

"Ben mi söyleyecekmişim? Tövbe, kim uyduruyor bunları yahu? Allah allah," tepkisine hepimiz gülerken diyer yanındaki bana doğru kayıp kolumu dürttü. Kulağıma doğru eğilerek, "çok istiyorlar da, işte kıskandılar. Bende kıramadım çaktırma. Yalnızken söylerim artık." diyerek geri yerine döndü. Gülüşlerimin arasında etrafa bakındım. Bizden başka kimsecikler kalmamıştı. Öylece bakınırken bir çift mavilerle kesişti yeşillerim.

Selim bana bakıyordu.

Gözlerimi şaşkınlıkla kaçırırken yüzümdeki gülümsemeye mani olamadım.

"Toprak söylesin." söylediklerimden sonra yüzü kızaran ikizime bakıp güldüm. İlk kez olmasada hâlâ utanıyordu.

Berat ve ikizim şarkıyı belirlediler ve şarkının ilk notaları çalındı kulaklara.

"Yarın olmaz bugün, yarım olmaz bütün, benim ol bu gece.
Yazı görse gözüm, kışı unutmaz hüzün, bitmez bu gece."

Gözlerim Selim"e kaydı. Ah kalbinin güzelliği yüzüne yansıyan çocuk. Kalbimdeki seni görsen bakar mısın yüzüme bir daha?

"Ötesimi var? Yalnızlığı yalnız seninle aldattım. Kıskandı yıldızlar.
Aşka inanmayanlara seni anlattım. Karardı ay."

Gözleri tekrar gözlerimi buldu. Çekmedim bu defa. Gülümsedim.
Bakışları gülüşüme kaydı ve bekletmeden karşılık verdi. Mutluydum. Hemde hiç olmadığım kadar...

"Bırakın beni, kendim giderim.
Alıştım artık yalnızlığa.
Bildiğin gibi değilim. Sildiğin gibiyim hala.
Seni sevmek intihardan, sevmemek ihtimal bile değil.
Aşk elbisesi en güzel sende duruyor ama ne acı.
Terzin ben değilim."

Gözlerinde kalbindeki ışıkları görüyordum. Öyle güzeldi ki. Kalbinin bütün lambaları yanıyordu sanki.

Şarkı sonlanırken gözlerimi istemesemde çektim. Sevgimin yükünü gözlerimiz birleştiğinde hafiflemiş hissediyordum.

Herkes ikiliyi tebrik edip toparlanırken ayağa kalktım. Gitme vakti gelmişti.

Poşetleri, sepeti ve çantaları arabaya yerleştirerek vedalaşıp arabalara bindik.

Yarım saatlik araba yolculuğundan sonra eve gelmiştik. Çok yorulduğum için, üzerimi değişip kendimi yatağa attım. İkizim de pijamalarını giyerek ışığı kapatıp yatağına geçmişti.

Bu günden kareler gözümün önüne gelirken gülümsedim. Onunla her anım çok özel ve güzeldi.

Uyku beni derinlerine çekerken bir çif mavilik ışıl ışıl parlıyordu.

.....

Bölüm sonu,