🐨 15

926 121 2
                                    

Selepas tamat aje kelas aku untuk hari ni, aku terus ke kedai bunga. Aku perlu tengok bunga bunga ku. Haih kesian kau bunga. Sekarang ni aku selalu tinggalkan kau.

Aku sembur semua bunga bunga. Ada juga yang hampir layu. Fikiran tiba tiba terus teringat Junkyu. Dah lama tak jumpa dia. Ya aku mengaku yang aku rindu dia sebab aku dah mula selesa dengan dia.

Maybe aku kena sedar yang sampai bila bila aku tak kan bahagia. Kau dah bunuh orang yang tak bersalah Iris. Kau kena ingat tu!

Dan tiba tiba loceng pintu berbunyi. Wait aku dah letak papan tanda close. Kenapa still ada orang masuk? Jihoon? Adakah lelaki itu? Damn! Kuatkanlah hati aku.

"Awak nak apa lagi Jihoon..."

Aku tak boleh sambung. Orang yang aku rindu tengah berdiri elok depan aku dengan perkaian formal. Aku assume dia baru balik meeting maybe.

"Jihoon?" soal dia.

"Ke...kenapa a..awak datang sini?" soal ku dengan sekat sekat.

Aku cuba kawal reaksi muka aku. Dan aku harap senyuman aku tak nampak akward.

"Kenapa? Saya dah tak boleh datang sini?"

Damn! Suara dia dingin sangat. Aku rasa macam nak nangis bila dengar.

"Eh bukan macam tu. Saya cuma pelik sebab dah lama awak tak datang sini"

Kenapa kau cakap macam tu Iris!

"Excuse me Iris? Setahu saya kedai ni dah 2 minggu tak buka. Setiap kali saya datang sini mesti tak buka dan saya pergi universiti nak jemput awak pun, awak tak muncul"

Okey yang ni aku rasa macam air mataku dah nak jatuh. First time Junkyu marah aku.

"Kenapa saya rasa lately ni awak sengaja nak jauhkan diri dari saya?"

Noo! Bukan macam tu awak. Saya tak ada niat pun.

"Mana ada. Kan saya dah cakap saya busy sebab..."

"Sebab dah semester akhir? Oh my Iris. Orang lain pun macam awak jugak tapi tak de lah sampai tak sempat nak jawab call"

Dan akhirnya air mataku laju turun. Aku dah tak boleh tahan. Lagi lagi bila aku fikir yang aku dengan Junkyu sampai bila bila tak boleh bersama.

"Or awak dah ada orang lain?"

Oh my! Aku tak sangka yang Junkyu akan soal benda ni.

"Perempuan macam saya ni tak layak nak ada pilihan"

Aku senyum hambar. Nak dapat satu pun susah, apatah lagi dua.

"What do you mean?"

Kali ni suara dia berubah seperti biasa.

"Dah lah awak. Lebih baik awak balik"

"No! Saya tak kan balik selagi saya dapat apa yang saya nak! Saya nak tahu sama ada awak setuju atau awak terpaksa setuju jadi tunang saya?"

"I have no answer for that"

Sejujurnya hatiku nakkan Junkyu tapi kisah silamku menghalang aku untuk bersama Junkyu.

"How come you don't have answer. Awak hanya perlu jawab setuju atau terpaksa setuju? Itu je"

Aku menggeleng kepala.

"I'm sorry. Tapi saya janji yang saya akan pergi jumpa awak bila saya dah ada jawapan. But for today I'm really sorry"

Aku mengelap air mataku.

"Saya yang patut minta maaf. Sorry sebab marahkan awak princess. Saya just takut awak jauhkan diri dari saya"

Aku senyum. Kedua belah pipi dia aku cubit. Geram sangat.

"Saya janji lepas ni saya akan jawab call awak"

Ya aku akan layan dia seperti biasa sampai hati aku kuat untuk bagitahu dia segala galanya.

...

Flower Girl | KIM JUNKYUWhere stories live. Discover now