အမုန်းတရား၏နောက်တော်ပါး [Completed]

Part-6

အမုန္းတရား၏ေနာက္ေတာ္ပါး Ep-6

Zawgyi

"Patient က်န္ေသးသလား"

"မက်န္ေတာ့ပါဘူး ဆရာ ဒါ ေနာက္ဆံုးပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဆရာ့ကို ေတြ႔ခ်င္တဲ့ ဧည့္သည္တစ္ဦးကေတာ့ ႐ွိေနပါတယ္"

သူ၏ လူနာစမ္းသပ္ခန္း တာဝန္ခံ သူနာျပဳဆရာမေလးက ေျပာ၏။

"ဧည့္သည္"

နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္။

ဆယ္နာရီခြဲေနၿပီ။

တိုကင္နံပါတ္မ်ားကို ေလ်ွာ့လိုက္သည္။

ဆယ္နာရီပဲ မွန္းထား၏။

က်န္႔ႏွင့္ ရင္ေသြးအတြက္ သူ အခ်ိန္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။

"ဘယ္ကဧည့္သည္လဲကြာ ခ်ိန္းမထားဘဲနဲ႔၊ ကဲ. . .ကဲ ေပးဝင္လိုက္ပါ"

သူနာျပဳဆရာမေလးက တံခါးကို အသာဟကာ ေခၚလိုက္သည္။

ဧည့္သည္ဆိုသူ ဝင္လာ၏။

လွပေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္. . . . .

က်န္႔ရဲ႕အလွကိုေတာ့ မမီပါ။

ဤအမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ႏွာကေတာ့ ခ်ိဳသည္။ က်န္႔မ်က္ႏွာက ခက္ထန္မာေၾကာ၏။

"ကြၽန္မ ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း က်ဴးလီရန္ပါ"

ျပံဳးလိုက္ေတာ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ဘက္က သိသိသာသာ ခြက္ဝင္သြား၏။ သြားတက္ကေလးမ်ားက လွစ္ခနဲ ေပၚလာသည္။ လျပည့္ည၏ လျပည့္ဝန္းႏွယ္ ေအးျမဝင္းပလွသည္။ ဖ်တ္ခနဲ သူစြဲလန္းခဲ့ေသာ ငယ္ကြၽမ္းေဆြ မိန္မိန္ကို အမွတ္ရလိုက္မိ၏။

"ေဒါက္တာရီေပၚပါေနာ္"

သူ၏ ၾကက္ေသေသသြားမႈကို ဧည့္သည္အမ်ိဳးသမီးက ထပ္ဆင့္သတိေပးလိုက္ေတာ့မွ သူ သတိရကာ ေငးငိုင္သြားမႈကို ျပင္ဆင္ကာ. . . . .

"ထိုင္ပါ...ကြၽန္ေတာ္ ဘာမ်ားအကူအညီေပးရမလဲလို႔ပါ"

က်ဴးလီရန္ ျပံဳးလိုက္သည္။

"ေဒါက္တာကလဲ လူျမင္တာနဲ႔ လူနာပဲ ထင္ေတာ့တာကို၊ ကြၽန္မတို႔အေၾကာင္း ေ႐ွာင္က်န္႔က ေဒါက္တာကို ေျပာျပမထားဘူးထင္တယ္"