အမုန်းတရား၏နောက်တော်ပါး [Completed]

Part-9

အမုန္းတရား၏ေနာက္ေတာ္ပါး Ep-9

Zawgyi

အိပ္ရာမွႏိုးႏိုးျခင္း အမ်ိဳးသားခုတင္ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။

အမ်ိဳးသားခုတင္သည္ ေသသပ္စြာျဖင့္ သိမ္းဆည္းၿပီး ျဖစ္ေန၏။ အိပ္ခန္းပတ္ပတ္လည္သို႔ ေဝ့ဝဲကာ ၾကည့္မိသည္။ အမ်ိဳးသား၏ အရိပ္အေယာင္မ်ွပင္ မေတြ႔ရ။

နာရီကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံနက္႐ွစ္နာရီထိုးၿပီး ခြန္ႏွစ္မိနစ္ခန္႔ စြန္းေနေလၿပီ။ အိပ္ရာမွထၿပီး ေဆးရံုသို႔သြားရန္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ ကိုယ္ပိုင္ ေဆးရံု၊ ေဆးခန္းျဖစ္၍ ေတာ္၏ေရာ္၏ သူ သေဘာမထား။ ပို၍ ဝီရိယ႐ွိသင့္သည္။ ကိုးနာရီအေရာက္ဟူေသာ သူ၏အာရံုက ႀကီးစိုးသြားသျဖင့္ အမ်ိဳးသားကို ႐ွာေဖြရန္ကိစၥကို​ေမ့ထားလိုက္၏။

သူ႔အိပ္ခန္းသို႔ ျပန္ကာ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ ေရခ်ိဳးျခင္းကို လ်ွင္ျမန္စြာ ေဆာင္ရြက္လိုက္သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ပစၥည္းပစၥမ်ားထည့္ထားေသာ အိတ္ကို ယူကာ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းခဲ့၏။

ေလွခါးဆင္းရင္း လက္ပတ္နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ွစ္နာရီခြဲထိုးေနေလၿပီ။ မီးပြိဳင့္မ်ားတြင္​ေစာင့္ရမည့္ အခ်ိန္ကိုပါတြက္ဆလ်ွင္ မီရံုတင္ပဲ ရႏိုင္သည္။

"အန္တီကု ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသားေကာ"

ဧည့္ခန္း၌ ၾကက္ေမႊးတုတ္ကိုင္ကာ အလုပ္မ်ားေနေသာ အန္တီကုက. . .

"အျပင္သြားတယ္ ဆရာ"

"ဘယ္သြားမယ္ ေျပာသြားသလဲ"

"သိတဲ့အတိုင္းပဲ ဆရာ၊ ကြၽန္ေတာ္ အျပင္သြားဦးမယ္ အန္တီကု ဆိုတဲ့စကားကလြဲရင္ အပိုတစ္ခြန္း ေျပာမသြားပါဘူး"

အမ်ိဳးသား၏ ေအးစက္မႈက သူတစ္ေယာက္တည္းအေပၚတြင္ မဟုတ္။ သူ၏ အလုပ္သမားအားလံုးအေပၚကိုပါ ေအးစက္ေနေလသည္။

အမ်ိဳးသားကို ကြာ႐ွင္းသင့္ေနၿပီလား။

အကယ္၍ ကြာ႐ွင္းမည္ဆိုပါက ရင္ေသြးကို သူပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရမည္မဟုတ္ပါေခ်။ ဥပေဒအရဆိုလ်ွင္ မိခင္ကသာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေပမည္။ သူ ဘာေတြ​ေလ်ွာက္ေတြးေနပါလိမ့္။ ၿပိဳကြဲေနေသာ အိမ္ေထာင္စုမွာ လူျဖစ္ရမည့္ သူ႔ရင္ေသြး၏ အနာဂတ္သည္ ထူးခြၽန္ထက္ျမက္ႏိုင္ပါ့မလား။