အမုန်းတရား၏နောက်တော်ပါး [Completed]

Part-26

အမုန္းတရား၏ေနာက္ေတာ္ပါး Ep-26

Zawgyi

  "သူ႔ကို အိပ္ရာေပၚတင္ခဲ့ ဦးယန္း"

  ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုယ္ေလး ေမြ႔ရာအိအိေလးေပၚ ျမဳပ္ဝင္သြား၏။ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ရီေပၚကို မ်က္ေတာင္ေမွးၾကားက အကဲခတ္ၾကည့္မိသည္။ ဘာမ်ားလုပ္ေတာ့မွာလဲဆိုတာလည္း ရင္တဖိုဖိုႏွင့္။

  ရီေပၚက ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုယ္လံုးေလးကို ဝါးစားမတတ္ စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အနားကပ္လာ၏။ ေ႐ွာင္က်န္႔က ႐ုတ္တရက္ ထထိုင္လိုက္ၿပီး ေၾကာင္ကေလးလို လက္သည္းေတြႏွင့္ ကုတ္ဆြဲဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္၏။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ရီေပၚလည္း ေနာက္တြန္႔တြားၿပီး၊ ေ႐ွာင္က်န္႔ကို ျပံဳးစိစိႏွင့္ ၾကည့္ေနျပန္သည္။

  "ခင္ဗ်ားေနာ္၊ သိပ္တရားလြန္လာၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ား ႀကိဳးဆြဲရာကမယ့္ အ႐ုပ္မဟုတ္ဘူး၊ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔မရဘူး၊ စမ္းရဲရင္ စမ္းၾကည့္၊ အသက္ခ်င္း လဲပစ္မယ္၊ ဟြန္း....."

  ရီေပၚက အခန္းတံခါးကို ေသာ့ခတ္လိုက္၏။ နံရံေတြက အုတ္နံရံျဖစ္ၿပီး၊ ျပတင္းေပါက္မ်ားကိုလည္း သံပန္းမ်ားကာထားကာ၊ လိုက္ကာထူထူမ်ား ကာထားေသး၏။ အခန္းထဲတြင္ မီးလံုးတစ္လံုးသာ ထြန္းထားသည္။ အဲယားကြန္းတပ္ထား၏။ အိစက္ညက္ေညာေသာ ပန္းႏုေရာင္ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ေမြ႔ရာ၊ ေခါင္းအံုး၊ ဖက္လံုးေတြကို ေတြ႔လိုက္ရ၍ ေ႐ွာင္က်န္႔ ရင္ေရာ၊ ေက်ာပါ ခ်မ္းသြားရေလေတာ့သည္။

  "က်န္႔ကို ေမာင္ မခြဲႏိုင္ဘူး"

  "ဟင့္အင္း၊ ခင္ဗ်ားေနာ္ အနားမကပ္နဲ႔၊ နင္ဂ်ာေတြလို ကိုယ့္လ်ွာကို ကိုယ္ကိုက္ၿပီး သတ္ေသပစ္လိုက္မယ္၊ ဘာမွတ္ေနလဲ"

  "အဟြန္း...ဟြန္း...ဟြန္း"

  ႏိုင္လိုနင္းထက္ရယ္သံျဖင့္ ရီေပၚရဲ႕ပံုစံကို ေ႐ွာင္က်န္႔ အသည္းယားေနမိ၏။

  "လ်ွာကိုက္ေသတယ္ဆိုတာ ကိုက္တတ္မွ၊ နည္း႐ွိတယ္၊ မကိုက္တတ္ရင္ လ်ွာတြဲေလာင္းႀကီး ျဖစ္သြားမယ္၊ လ်ွာပဲ့ႀကီးနဲ႔ အစာစားတိုင္း မလွတဲ့ေကာင္ကေလး ျဖစ္သြားမွာေပါ့ က်န္႔ရယ္"