Έναστρη Νύχτα // Drarry ✔

Κεφάλαιο 3

Η ΜακΓκόναγκαλ συνόδευσε τους μαθητές του όγδοου έτους στον καινούριο τους χώρο διαμονής.

Περιφέρονταν στο κάστρο για αρκετή ώρα. Καθώς περνούσαν από διαδρόμους και περάσματα, τα πορτρέτα και οι πανοπλίες τους καλοσωριζαν και, μάλιστα, κάποια τους επαίνεσαν για την νίκη τους στην μάχη. Όταν ένα πορτρέτο απευθύνθηκε στον Χάρι για τα ηρωικά του κατορθώματά και την συμβολή του στην μάχη, ο Χάρι ένιωσε πάλι το αίσθημα τύψεων και πανικού να τον κατακλύζει. Προσπέρασε όσο πιο γρήγορα μπορούσε την κυρία του πορτρέτου.

Δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά. Γιατί όλοι τον θαύμαζαν ενώ ήταν υπεύθυνος για όλες τις ζωές που χάθηκαν? Αν ήταν πιο έξυπνος θα καταλάβαινε γρηγορότερα ότι το διάδημα βρισκόταν στο Χόγκουαρτς και θα μπορούσαν να αποφύγουν την μαχη. Την μαχη που έγινε εξαιτίας του, για να έχει λίγο χρόνο στην διάθεση του.

Το κάτω χείλος του άρχισε να τρεμοπαιζει και μερικές σταγόνες ιδρώτα κυλούσαν στο χλωμό πρόσωπό του. Σταμάτησε να περπατάει και παρακολούθησε τους υπόλοιπους που περπατούσαν μπροστά. Άρχισε να ζαλίζεται. Ένιωσε ένα ζεστό χέρι να τον κρατάει. Η Ερμιόνη του χάιδεψε τρυφερά την πλάτη του και σιγά σιγά άρχισε να συνέρχεται. "Όλα είναι εντάξει τώρα Χάρι." του ψιθύρισε στο αυτί. "Τι θα έκανα χωρίς εσένα Ερμιόνη?" κατάφερε να προφέρει ο Χάρι. Το κορίτσι χαμογέλασε αχνά.

Εκείνη την στιγμή η διευθύντρια εβηξε για να τραβήξει την προσοχή των μαθητών. Είχαν φτάσει στην κορυφή ενός πύργου και σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Χάρι βρίσκονταν στην δυτική πτέρυγα του κάστρου. Η ΜακΓκόναγκαλ τους έδειξε ένα πορτρέτο που απ'ότι φαινόταν ήταν η είσοδος για τον κοιτώνα. Τους είπε το σύνθημα -αναγέννηση- και πέρασαν από το άνοιγμα του πορτρέτου.

Ο Χάρι άφησε να του ξεφύγει ένα επιφώνημα θαυμασμού. Το τετράγωνο δωμάτιο είχε τριγύρω παράθυρα τόσο μεγάλα που έπιαναν όλο τον τοίχο και μπορούσε κανείς να δει καθαρά τα αστέρια που έλαμπαν στον ουρανό σαν μικρές λάμψεις. Τα φώτα ήταν λιγοστά και οι αστερισμοί φαινόταν με ευκολία στον μαύρο ουρανό. Τα αστέρια δεν ήταν η μοναδική θέα από το εντευκτήριο. Το γήπεδο του κουιντιτς βρισκόταν ευθύ μπροστά τους, με τα στεφάνια να λάμπουν στο φως του φεγγαριού. Επιπλέον αν γυρνούσες λιγο το κεφάλι σου μπορούσες να διακρίνεις το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στα ήρεμα νερά της λίμνης. Ο Χάρι έμεινε να χαζεύει ένα ψαράκι που διατάραξε την ηρεμία του νερού.