Έναστρη Νύχτα // Drarry ✔

Κεφάλαιο 5

Σύντομα η Παρασκευή έφτασε και η συνάντηση με την θεραπεύτρια ήταν αναπόφευκτη. Ο Χάρι ήταν τελείως αρνητικός αλλά η Ερμιόνη πετούσε από την χαρά της. Μη θέλοντας να την στενοχωρήσει, στις 7 το απόγευμα χτύπησε την πόρτα του γραφείου της Λάντιν.

Μόλις μπήκε μεσα, το αγόρι δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα επιφώνημα θαυμασμού. Το ταβάνι ήταν μαγεμένο ώστε να φαίνεται ο καθαρός γαλάζιος ουρανός, όπως ακριβώς στην τραπεζαρία. Παντού στο δωμάτιο υπήρχαν καναπέδες και αφράτα μαξιλάρια καθώς και αρκετά διακοσμητικά φυτά. Δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτό που έχει φανταστεί ο Χάρι. Ακόμα, το δωμάτιο είχε μια απαλή νότα από μυρωδιά βανίλιας που ηρεμούσε το αγόρι.

Τελικά μπορεί να μην είναι τόσο άσχημα όσο νόμιζα συλλογιστηκε.

"Καλησπέρα, κύριε Πότερ" είπε ξαφνικά μια ευγενική φωνή. Η θεραπεύτρια Λάντιν δεν ήταν παραπάνω από 25 χρόνων και το στρουμπουλο πρόσωπο της ήταν γεμάτο καλοσύνη.

Με μια κίνηση του ραβδιού της έκλεισε την πόρτα και έφερε μια πολυθρόνα κοντά της. Ύστερα, έδειξε έναν καναπέ στον Χάρι για να του πει να καθίσει.

"Πολύ χαίρομαι που σας συναντώ επιτέλους κύριε Πότερ"

"Μπο-μπορειτε να με φωνάζετε απλά Χάρι." ψέλλισε το αγόρι και αναρωτήθηκε αν η Λάντιν είχε αίμα Βελας.

"Λοιπόν, Χάρι, αισθάνομαι ότι σε προβληματίζουν πάρα πολλά. Εκπλήσσομαι από το πώς αντέχετε με ένα τέτοιο βάρος μέσα σας"

Ο Χάρι απλά ανασηκωσε τους ώμους του.

"Λοιπόν, πως αισθάνεσαι αυτή την στιγμή?"

Το αγόρι τα έχασε. Περίμενε να τον ρωτήσει τι τον απασχολεί, τι προκαλεί την άσχημη ψυχολογία του. Σκέφτηκε πολύ πριν απαντήσει αλλά η θεραπεύτρια δεν έμοιαζε να είναι ανυπόμονη.

"Καλά είμαι" απάντησε χωρίς να λέει τελείως ψέματα.

"Χάρι, αν ήσουν καλά δεν θα ερχόσουν εδώ. Μπορείς να με εμπιστευτείς"

Το σκέφτηκε λίγο παραπάνω. Κάτι πάνω στην στην θεραπεύτρια τον έκανε να την εμπιστευτεί. Μπορεί απλώς να ήταν η ανάγκη να τα πει σε κάποιον.

"Νιώθω καλά. Η βανίλια, τα ανοιχτά χρώματα του δωματίου και ο γαλανός ουρανός δημιουργούν μια αρμονία που με γαληνευει. Αλλά... πάντα υπάρχει ένα αλλά... Σαν μια φάλτσα νότα."

"Τι είναι αυτό το αλλά, Χάρι?"

"Να... Είναι τύψεις."

"Για ποιο πράγμα, αν επιτρέπεται?"