Έναστρη Νύχτα // Drarry ✔

Κεφάλαιο 10

"Χάρι; Τι κάνεις με τον Μαλφόι;"

"Ρον!"

"Χάρι μην μου πεις ότι ήσουν έξω!"

"Εεε εγώ-"

"Χάρι ήσουν έξω τέτοια ώρα; Κι αν γινόταν κάτι αντίστοιχο με το ατύχημα με τον Ρουγκγουντ; Κι αν αυτός σε παρεσερνε σε παγίδα;" του μισοφωναξε ο Ρον δείχνοντας με αγένεια τον Ντράκο.

"Ρον τι είναι αυτά που λες; Εγω-"

"Θα μπορούσε να σε είχε βλάψει! Για να δω, έχεις πουθενά πληγές;"

"Ρον, σταμα--"

"Σε περίπτωση που δεν το έχεις παρατηρήσει Ουέσλι, είμαι ακόμα εδώ. Και όχι, δεν έβλαψα τον αγαπημένο σου Σωτήρα του Μαγικού Κόσμου. Στην πόρτα συναντηθήκαμε" είπε κοφτά και έφυγε χωρίς να τους ρίξει δεύτερη ματιά.

"Συγχαρητήρια, Ρον" του φώναξε ειρωνικά ο Χάρι.

"Τιιιι; Θα μπορούσε να σου είχε κάνει κακό"

"Να σου θυμίσω ότι τις προάλλες συμφωνούσες ότι είχε αλλάξει"

"Ναι αλλά ποτέ δεν ξέρεις, Χάρι. Γλίτωσες από τον Ξέρεις-Ποιον, δεν θέλω να πάθεις κάτι από τον όποιον τυχαίο εδω μέσα"

"Τότε, θες να με κλείσεις σε μια φούσκα για να έχεις ήσυχο το κεφάλι σου;"

"Μα, Χάρι-"

"Άστο, Ρον" τον έκοψε και κατευθύνθηκε προς τις σκάλες. "Και αφού σε καίει τόσο να μάθεις, ναι, με τον Μαλφόι ήμουν. Και δεν είναι και τόσο κακός αν τον γνωρίσεις"

Ανέβηκε τα σκαλιά δυο-δυο βράζοντας από θυμό. Γιατί ταράχτηκε τόσο πολυ που ήμουν με τον Μαλφοι; Στο κάτω κάτω, η ίδια η ΜακΓκόναγκαλ είπε να δώσουμε το καλό παράδειγμα και να ενθαρρύνουμε τις σχέσεις μεταξύ των κοιτωνων.

Ξάπλωσε στο κρεβάτι του και κοίταξε το ρολόι του. 5:30. Δεν είχε πολλή ώρα ακόμα αλλά σκόπευε να την αξιοποιήσει με λίγο ύπνο.

Έριξε μια τελευταία ματιά προς το κρεβάτι του Ντρακο και το αγόρι φαινόταν από μακριά ότι δεν ήταν καλά, ίσως και να έκλαιγε πάλι. Ο Μαλφόι πήρε το ραβδί του από το κομοδίνο και εμφάνισε κάτι μικρό και κίτρινο και το εχωσε στην χούφτα του.

Ο Χάρι χαμογέλασε και έκλεισε τα μάτια του μόνο και μόνο για να τον ξυπνήσει μιάμιση ώρα μετά η Ερμιόνη. Σαν δευτερόλεπτα του φάνηκαν.

"Χάρι! Ξύπνα"

"Ξύπνιος είμαι Ερμιόνη μην με ταρακουνάς"

"Δηλαδή δεν έβλεπες εφιάλτη;" ρώτησε παραξενεμένο το κορίτσι.