🅒︎🅡︎🅘︎🅜︎🅘︎🅝︎🅐︎🅛︎ 🔥🔞🔥[Completed]

15 [🔥]

Unicode

Warning 💥
18 နှစ်ပြည့်မှဖတ်ပါ။ မပြည့်လဲဖတ်ချင်ဖတ်..

ဝမ်ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်ကိုထပ်ပြီးတွန်းထုတ်လိုက်တယ်။

"အင့်...ကျန့် ဘာဖြစ်နေတာလဲကွာ"

"ကိုလိုချင်နေပြီ"

"ဟာ....မရဘူး"

"ဘာလို့မရတာလဲ"

"ပန်းခင်းကြီးထဲမှာလေ"

"ဘာဖြစ်လဲလို့....ပန်းခင်းထဲမှာ ဘယ်သူရှိတာမှတ်လို့"

"ရှိရှိမရှိရှိ ဒီလိုနေရာမျိုးမှာမလုပ်တတ်ဘူး"

"ဝက်ပေါက်မလုပ်ရပါဘူး... ဝက်ပေါက်ကအောက်ကနေ ငြိမ်နေရုံဘဲ ကိုကဘဲလုပ်မှာ"

"ဘာတွေပြောနေတာလဲဗျာ...ပြီးတော့ နေ့တိုင်းလိုလိုဖြစ်နေပြီ"

"ကောင်းတာပေါ့.... everyday ကြမယ်"

"ကျန့်..."

စကားဆက်မပြောတော့ဘဲ ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ်ကို မရပ်မနားနမ်းနေလိုက်တယ်။ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဝမ်ရိပေါ်လည်းစိတ်ပါလာပြီး အနမ်းတွေကိုတုံ့ပြန်လိုက်တယ်။

"အာ..... ရွှတ်...."

ပါးစပ်ကနေတစ်ဆင့် ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ ဖြူဥနေတဲ့လည်တိုင်တွေဆီကိုဆင်းလာပြီး စုပ်လိုက် ကိုက်လိုက် မလပ်အောင်လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။

"နေအုံး...ကျန့်"

"ဟမ်..."

ဝမ်ရိပေါ် ရပ်ခိုင်းလိုက်တာကြောင့် ရှောင်းကျန့်နားမလည်နိုင်တဲ့ မျက်လုံးအစုံနဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။

"ဒီနေ့ဘာဖြစ်နေတာလဲ... အရင်နေ့တွေနဲ့မတူဘူး အရမ်း ရမ္မက်တွေပါနေတယ်"

ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ နားတွေ လည်ပင်းတွေကိုအဆက်မပြတ်နမ်းရှိုက်နေရင်းကနေဘဲဖြေလိုက်တယ်။

"ဟင့်အင်း....ဘားမှမဖြစ်ဘူး"

"လိမ်တယ်...ချွေးစီးတွေလည်းအများကြီးထွက်နေတယ်"

"ပူနေလို့...."

မေးသမျှကိုဖြေနေပင်မဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး သူ့ကိုသာ အငမ်းမရနမ်းနေတဲ့ ရှောင်းကျန့် ဆေးတစ်ခုခုသုံးထားမှန်း ဝမ်ရိပေါ်သိလိုက်တယ်။